Śpiew cerkiewny

obowiązkowe

Śpiew cerkiewny WT-S1-Tp-ŚC3
Śpiew cerkiewny WT-S1-Tp-ŚC2
Śpiew cerkiewny WT-S1-Tp-ŚC1

w sali

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z historią rozwoju słowiańskiej muzyki cerkiewnej, poznanie znaków muzycznych bizantyjskich starobułgarskich i staroruskich oraz porównanie ze znakami chorału gregoriańskiego. Podstawy dyrygowania.

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z historią rozwoju słowiańskiej muzyki cerkiewnej, poznanie znaków sakralno-muzycznych bizantyjskich starobułgarskich i staroruskich oraz porównanie ze znakami chorału gregoriańskiego. Omówione zostaną ważniejsze śpiewy monodyczne: śpiew kondakarny, demestwenny, oraz system liniowy nawiązujący do pierwszej wielogłosowości słowiańskiej. Ponadto studenci poznają wpływ włoskich i niemieckich gatunków muzycznych na rozwój wschodniosłowiańskiego śpiewu cerkiewnego. Ćwiczenia z zakresu prowadzenia chórów cerkiewnych.

Literatura podstawowa:

Wołosiuk W., Wschodniosłowiańscy kompozytorzy muzyki cerkiewnej od XVII do 1. połowy XX wieku i obecność ich utworów w nabożeństwach PAKP, Warszawa 2005.

Antonowycz M., Musica sacra, Lwiw 1997.

Gerasimowa-Piersidskaja N., Chorowyj koncert na Ukraini, Kyjiw 1978.

Wesołowski F., Zasady muzyki, Kraków 1986.

Bury E., Podstawy techniki dyrygowania, Kraków 1978.

Literatura uzupełniająca:

Gardner I., Bogosłużebnoje pienije russkoj prawosławnoj cerkwi, New York 1978.

Mokranjac St. St., Osmogłasnik, Beograd 2017.

Dinev Petr, Prostranni papadiczeski pesnopenija ot Liturgijata, Sofija 1953.

Seregina N.S., Piesnopienija russkim swjatym, SPB 1994.

Kutuzow Boris, Russkoje znamiennoje pienije, Moskwa 2002.

Denisow N. G., Tradicji stroobrjadczeskogo cerkownogo pienija, Moskwa 2005.

Zielińska H., Kształcenie głosu, Lublin 1996.

Wellesz E., Historia muzyki i hymnografii bizantyjskiej, Kraków 2006.

Wołosiuk W., Wschodniosłowiańskie pieśni religijne. Ich geneza, struktura i zarys dziejów, Warszawa 2013.

WIEDZA:

K1_W01 student poznaje znaki sakralno-muzyczne bizantyjskich, starobułgarskich i staroruskich śpiewów cerkiewnych

K1_W03 zna terminologię sakralno-muzyczną na poziomie rozszerzonym

K1_W05 ma pogłębioną wiedzę o głównych kierunkach rozwoju śpiewów monodycznych i polifonicznych

K1_W06 zna i rozumie w stopniu zaawansowanym język muzyczny wybranych form śpiewu liturgicznego (cerkiewnego)

UMIEJĘTNOŚCI:

K1_U01 wyszukuje, analizuje, ocenia, selekcjonuje i integruje informacje ze źródeł pisanych i elektronicznych

K1_U02 samodzielnie interpretuje zapisy nutowe chorałów, dobierając właściwe metody badawcze, komentuje i konfrontuje tezy i założenia

pochodzące z różnych źródeł sakralno-muzycznych, analizuje złożone argumenty muzyczne i ustala związki logiczne

K1_U16 potrafi rozpoznać i zastosować właściwy sposób postępowania w materii śpiewu liturgicznego, potrafi dobierać środki i metody pracy w celu efektywnego wykonywania pojawiających się zadań zawodowych

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

K1_K04 odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy, podejmowane decyzje i prowadzone działania oraz ich skutki, czuje się odpowiedzialny wobec ludzi, dla dobra których stara się działać, wyraża taką postawę w środowisku i pośrednio modeluje to podejście wśród innych

Obecność na zajęciach obowiązkowa (dopuszczalne dwie nieobecności) 20%. Zaliczenie według znajomości monodii cerkiewnej i polifonii 40%, a także podstawy prowadzenia chórów cerkiewnych 40%.