Teologia zasadnicza

obowiązkowe

Teologia zasadnicza WT-S2-Tp-TZ3

w sali

Analiza fundamantalnych prawd wiary. Ontologia Boga. Argumenty kwestionujące i potwierdzające istnienie Boga. Deizm, Teizm i Politeizm. Istota chrześcijaństwa i różnice konfesyjne. Relacja eklezjologii i chrześcijaństwa. Wybrane aspekty prawosławnej ascetyki i duchowości. Zagadnienia soteriologii i eschatologii.

Studenci poznają fundamantalne prawdy wiary jako cechy wrodzonej w człowieku. Naturalne prawo moralne i jego związek z ludzkim sumieniem. Poznają argumenty kwestionujące istnienie Boga, takie jak brak naukowych dowodów, obecność cierpienia niewinnych osób i dzieci, niezgodności w Biblii oraz argumenty kosmologiczny, ontologiczny, historyczny, teleologiczny, moralny potwierdzające istnienie Boga. Analizują relacje pomiędzy chrześcijaństwem a deizmem, teizmem i politeizmem. Uczą się dostrzegać obiektywne dowody prawdziwości chrześcijaństwa w szerokim tego słowa znaczeniu, a następnie dokonują wzajemnej konfrontacji wyznań chrześcijańskich z uwzględnieniem ich życia duchowego. Poznają prawosławie w kontekście duchowości i dogmatu, a w konsekwencji soteriologii i eschatologii. Celem przedmiotu jest uzmysłowienie nierozerwalnej relacji pomiędzy życiem duchowym, a wyznawaną wiarą. Istotną rolę w apologii swego wyznania odgrywa umiejętność obiektywnego argumentowania swojej teologicznej wiedzy, opartej zarówno na płaszczyźnie intelektualnego poznania jak i jej empirycznej obecności w życiu każdego indywidualnego chrześcijanina.

Literatura podstawowa:

P. Florenski, Filar i podpora prawdy. Próba teodycei prawosławnej w dwunastu listach, przekład J. Chmielewski. wyd. KR Warszawa 2009.

A. Osiopow, Droga rozumu w poszukiwaniu prawdy, przekład ks. H. Paprocki Warszawska Metropolia Prawosławna 2011.

W. Zienkowskij, Apologietika, Paryż 1957

Prot. N. Jeleonskij, Kratkija zapiski po Osnownomu Bogosłowiju, Moskwa 1895

W. E. Obuchow, Istinnost’ Prawosławija. Naucznyj mietod srawnitielnoho bogosłowija i prawosławnoj apologietki, wyd. Sobi, Kijów 2006.

N.N. Fioletow, Oczerki christianskoj apologietiki, wyd. Christianskaja Żyzn, Klin 2007.

Dokazatielstwa suszczestwowanija Boga, wyd. „Nowaja Mysl”, Moskwa 2006.

Literatura uzupełniająca:

W. N. Katasonow, Christianstwo, Kultura, Nauka, wyd. PSTGU, Moskwa 2009.

J. Kulisz SJ, Wprowadzenie do teologii fundamentalnej, wyd. WAM. Księża Jezuici, Kraków 1995.

Ihumen Hilarion (Alfiejew), Misterium wiary. Wprowadzenie do prawosławnej teologii dogmatycznej, Warszawska Metropolia Prawosławna, Warszawa 2009.

Ks. S. Rosa, Teologia fundamentalna, cz. I. Chrystologia, Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej Biblos, wyd. III, Tarnów 2000.

Ks. S. Rosa, Teologia fundamentalna, cz. II. Eklezjologia, Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej Biblos, wyd. III, Tarnów 2000.

Św. Bazyli Wielki, Biesiedy na szestodniewien, Swiato-Troickaja Siergijewa Ławra 1900.

Prot. A. Szmeman, Istoriczeskij put' prawosławija, Paryż 1985.

G. W. Florowskij, Wostocznyje Otcy IV wieka, Paryż 1931.

G. W. Florowskij, Wostocznyje Otcy VI-VIII wieka, Paryż 1933.

Tora Pardes Lauder. Księga Pierwsza Bereszit. Redakcja i tłumaczenie Rabin Sacha Pecaric. Kraków 2001.

Wiedza:

K2_W04 zna rozszerzoną terminologię teologiczną w języku obcym

K2_W07 ma rozszerzoną i usystematyzowaną wiedzę o miejscu i znaczeniu teologii w relacji do innych nauk oraz o specyfice przedmiotowej i metodologicznej teologii

K2_W08 zna i dogłębnie rozumie bieżący stan badań w zakresie głównych subdyscyplin teologicznych i wybranej problematyki teologicznej

Umiejętności:

K2_U02 samodzielnie interpretuje tekst teologiczny, komentuje i konfrontuje tezy i założenia pochodzące z różnych tekstów, analizuje złożone argumenty teologiczne, i ustala związki logiczne

K2_U06 pisze opracowania monograficzne na podstawie samodzielnie dobranej literatury, stosując oryginalne podejścia i uwzględniając nowe osiągnięcia w zakresie teologii

Kompetencje społeczne:

K2_K07 ma świadomość znaczenia polskiego i światowego dziedzictwa teologicznego, zarówno w aspekcie teoretycznym, jak i praktycznym, w życiu religijnym, społecznym i kulturalnym, w tym dla rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, oraz aktywnie uczestniczy w działaniach na rzecz jego zachowania i rozwoju

Obecność na zajęciach obowiązkowa (dopuszczalne dwie nieobecności) – 20%, uczestnictwo w dyskusjach – 20%, egzamin – 60%.