Diagnostyka pedagogiczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WNS-S2-PSzDTP-DiP4 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Diagnostyka pedagogiczna |
Jednostka: | Wydział Nauk Społecznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
1.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Ćwiczenia obejmują pogłębienie wiedzy z zakresu rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi badawczych, ich ocenę i interpretację. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Zajęcia przybliżają studentom podstawowe założenia metodologiczne procesu diagnostycznego w pracy pedagoga, określają jego zakres kompetencji oraz obszar badawczy. |
Pełny opis: |
Przegląd i analiza wybranych metod, technik oraz narzędzi badawczych stosowanych w diagnozie pedagogicznej ukierunkowanej na: - rolę i miejsce ucznia w klasie/grupie, - poznanie relacji niezbędnych dla udanego procesu kształcenia: relacja nauczyciel-uczeń, postawy nauczyciela, postawy ucznia, - diagnozie parametrów zdrowia psychicznego (umiejętności komunikacji, poczucia własnej wartości, regulacji emocji, radzenia sobie ze stresem), - autodiagnozę – zakres pracy nad sobą. |
Literatura: |
Literatura podstawowa Deptuła M. (red.), (2006), Diagnostyka i profilaktyka w teorii i praktyce pedagogicznej, Bydgoszcz. Jarosz E., Wysocka E. (red.), (2006), Diagnoza psychopedagogiczna: podstawowe problemy i rozwiązania, Warszawa. Skałbania B., (2015), Diagnostyka pedagogiczna: wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne, Kraków. Wysocka E., (2007), Człowiek a środowisko życia: podstawy teoretyczno-metodologiczne diagnozy, Warszawa Ziemski S. (1973), Problemy dobrej diagnozy, Warszawa. Literatura uzupełniająca Adams K., Galanes G.J. (2008), Komunikacja w grupach, Warszawa. Guziuk-Tkacz M. (2011), Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Warszawa. Kaleta-Witusiak M., Kopik A., Walasek-Jarosz B. (2013), Techniki gromadzenia i analizy wiedzy o uczniu, Kielce. Karwowska-Struczyk M., Hajnicz W. (2002), Obserwacja w poznawaniu dziecka, Warszawa. Janowski A. (2002), Poznawanie uczniów, Warszawa. Molak A. (1974), Socjometryczne techniki badawcze, Warszawa. Niemierko B. (1999), Pomiar wyników kształcenia, Warszawa. Łobocki M., (2000), Metody badań pedagogicznych, Kraków. |
Efekty uczenia się: |
ABSOLWENT ZNA I ROZUMIE P7S_WG09 teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów P7S_WG12 zagadnienia związane z ugruntowaną i zaawansowaną wiedzą o projektowaniu i prowadzeniu badań w pedagogice, a w szczególności o problemach badawczych, metodach, technikach i narzędziach badawczych w zakresie diagnozy pedagogicznej, zna podstawowe tradycje paradygmatyczne badań społecznych, z których wywodzą się poszczególne metody P7S_WG16 zagadnienia związane z ugruntowaną i zaawansowaną wiedzą o metodyce wykonywania typowych zadań, normach, procedurach stosowanych w różnych obszarach działalności pedagogicznej zwłaszcza w zakresie diagnozy i terapii pedagogicznej ABSOLWENT POTRAFI P7S_UW03 posługiwać się szczegółowymi ujęciami teoretycznym w obszarze diagnozy i terapii pedagogicznej w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej P7S_UW10 posługiwać się podstawowym ujęciami teoretycznym w celu analizowania, interpretowania oraz projektowania strategii działań pedagogicznych; potrafi generować rozwiązania konkretnych problemów pedagogicznych i prognozować przebieg ich rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych działań ABSOLWENT JEST GOTÓW DO P7S_KK04 refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej, ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny P7S_KK08 odpowiedzialnego przygotowywania się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne Sposoby weryfikacji efektów uczenia się: bieżąca ocena pracy studenta wynikająca z zaangażowania w dyskusję podczas zajęć, znajomość literatury tematu, obecność na zajęciach, (osoby, które przekroczyły limit nieobecności wykonują dodatkową pracę). |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody dydaktyczne: opis, dyskusja, prezentacja multimedialna, pokaz, środki audiowizualne, analiza tekstów źródłowych, praca indywidualna i grupowa, analiza przypadków, rozwiązywanie zadań, metody warsztatowe, metody aktywizujące. Kryteria oceniania: - aktywność na zajęciach wynikająca ze znajomości literatury tematu ) - 0,5 ECTS, - obecność na zajęciach (dopuszczalna jedna absencja) - 0,5 ECTS. Osoby, które przekroczą ten limit, zobowiązane są do napisania dodatkowej pracy zaliczeniowej na zadany temat. Zaliczenie przedmiotu na podstawie aktywności na ćwiczeniach. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2024/25" (jeszcze nie rozpoczęty)
Okres: | 2025-02-20 - 2025-09-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 10 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Katarzyna Dmitruk-Sierocińska | |
Prowadzący grup: | Katarzyna Dmitruk-Sierocińska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie
Ćwiczenia - Zaliczenie |
Właścicielem praw autorskich jest Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie.