Czego nas uczy dzieło sztuki. Dydaktyczne aspekty sztuki sakralnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WT-P-22L-Czus-F |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Czego nas uczy dzieło sztuki. Dydaktyczne aspekty sztuki sakralnej |
Jednostka: | Wydział Teologiczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
2.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Przedmiot ma za zadanie ukazać studentom religijne znaczenie sztuki sakralnej, jej praktyczne wykorzystanie w dziele przekazywania treści religijnych. Malarstwo, rzeźba, architektura ... to uniwersalny język teologii. Czasami znacznie prościej jest coś pokazać niż o tym opowiadać, otoczyć odbiorcę namacalną wizją a nie jedynie słowem. Poprzez sztukę można "dotknąć" teologii. Studenci będą uczyć się jak teologicznie interpretować architekturę sakralną i akcje liturgiczna zachodząca w jej wnętrzu. Wyjaśnione zostaną przyczyny reform architektonicznych i kształtowania się nowych stylów. Poznają jak czytać ikonę (kompozycję, barwy, perspektywę, światłocienie) i proces jej powstawania. Dlaczego jest tak specyficzna i czy podlega procesom "rozwoju". Przedstawione im zostaną główne cechy szkół ikonograficznych. Omawiając rzeźbę omówimy zagadnienie uobecnienia sacrum, oglądać czy przezywać. |
Pełny opis: |
Zadaniem przedmiotu jest ukazanie studentom praktycznego znaczenia sztuki sakralnej. Z jednej strony jest to element dekoracyjny. Ozdabia chrześcijańskie świątynie. Ma sprawiać by obcowanie z Bogiem miało miejsce w "lepszych, komfortowych" warunkach. Jest to jednak jedynie dodatkowe znaczenie sztuki. Sztuka jest nie dodatkiem do teologii a samą teologią, jej praktyczną realizacja - wcieleniem. Pozwala wgłębić się w przekaz teologiczny wszystkimi zmysłami (wzrok, dotyk, słuch, zapach, a nawet smak). Pozwala nie oglądać a przeżywać sacrum. Uczestniczyć w sacrum, współtworzyć je. Sztuka daje możliwość ujrzeć ku czemu wzywa teologia, co zapowiada. Sztuka przybliża efekt końcowy religijności. Zajęcia będą więc składać się z kilku bloków: 1. Człowiek, jego naturalna religijność, dążenie do wyrażania poprzez sztukę skomplikowanych prawd duchowych i głębokich przeżyć religijnych już w pierwotnym okresie jego rozwoju. 2. Sztuka religijna starożytnych religii jako wyraz stopniowego odkrywania prawd ewangelicznych (sztuka proroctwa). 3. Ikona - geneza, treść, znaczenie, przekaz, brutalizacja. 4. Od obrazu do praobrazu. 5. Świątynia - jaskinia, świątynie pogańskie i aule cesarskie. 6. Teatr czy mauzoleum. 7. Skomplikowana architektura jak traktat w kilku rozdziałach. 8. Rzeźba - czemu tak różnie ja postrzegano. Niedowartościowana ikona w trzech wymiarach. 9. Ciało więzienie czy świątynia - rzeźba. 10. Posłuchaj, powąchaj, posmakuj - sztuka niejedno ma imię. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: Pismo Święte Nowego Testamentu. Bielawski M., Oblicza ikony, Homini 2006. Evdokimov P., Sztuka ikony. Teologia piękna, 2003. Danielou J., Marrou H.I., Historia Kościoła, Warszawa 1986. Libicki M., Kościół i sztuka chrześcijańska pierwszych wieków, Zysk 2020. Onasch K., Ikony. Fakty i legendy, Arkady 2013. Rops D., Kościół pierwszych wieków, Warszawa 1997. Simon M., Cywilizacja wczesnego chrześcijaństwa, Warszawa 1992. Uspienski L., Teologia ikony, W drodze 1993. Walter Ch., Sztuka i obrządek Kościoła bizantyńskiego, PWN 1992. Literatura uzupełniająca: Bułhakow S., Prawosławie, Białystok – Warszawa 1992. Evdokimov P., Prawosławie, Warszawa 1986. Jastrzębowska E., Sztuka wczesnochrześcijańska, Warszawa 1988. Kelly J.N.D., Początki doktryny chrześcijańskiej, Warszawa 1988. Kłoczowski J., Wspólnoty chrześcijańskie. Grupy życia wspólnego w chrześcijaństwie zachodnim od starożytności do XVI w., Kraków 1964. McNamara D.R., Jak czytać kościoły. Krótki kurs architektury, Arkady 2016. Porównanie wyznań rzymskokatolickiego, prawosławnego, ewangelicko-augsburskiego, ewangelicko-reformowanego, Warszawa 1988. Rahner H., Kościół i państwo we wczesnym chrześcijaństwie, Warszawa 1986. Rops D., Kościół pierwszych wieków, Warszawa 1997. Rops D., Kościół wczesnego średniowiecza, Warszawa 1969. Rops D., Życie codzienne w Palestynie e czasach Chrystusa Pana, Poznań 1965. Tradigo A., kony. Teologia piękna i światła, 2022. Wipszycka E., Kościół w świecie późnego antyku, Warszawa 1994. Materiały dodatkowe: www.historiasztuki.com.pl/strony/002-00-12-STYLE-RENESANS.html www.gag.art.pl/historia-sztuki/ www.szkolnictwo.pl/szukaj,Sztuka_wczesnochrześcijańska |
Metody i kryteria oceniania: |
Zajęcia prowadzone będą głównie w sali. Stosowane też będą wycieczki dydaktyczne celem praktycznego zaznajomienia się ze sztuką. Obecność (dopuszczalne cztery nieobecności) i aktywność na zajęciach - 30%; Praca zaliczeniowa lub zaliczenie ustne - 70%; Prowadzący zapewnia informację zwrotną co do jakości i oceny przekazanych prac oraz spotkania konsultacyjne (stacjonarnie w pokoju profesorskim Sekcji Teologii Prawosławnej) w dniu prowadzenia zajęć lub w innym terminie po wcześniejszym uzgodnieniu. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2023-02-24 - 2023-06-30 |
![]() |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Doroteusz Sawicki | |
Prowadzący grup: | Doroteusz Sawicki | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Wykład - Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Chrześcijańska Akademia Teologiczna.