Diagnoza pedagogiczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WNS-SJ-WE-DPe5 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Diagnoza pedagogiczna |
Jednostka: | Wydział Nauk Społecznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
2.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia: | mieszany: w sali i zdalnie |
Skrócony opis: |
Zajęcia obejmują nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania i opisu interesujących diagnostę stanów rzeczy, za pomocą odpowiednich metod, technik i narzędzi badawczych, ich ocenę i interpretację, w celu zaprojektowania odpowiedniego oddziaływania (wspomożenia rozwoju, profilaktycznego, interwencyjnego, korekcyjnego, kompensacyjnego) i zaplanowania adekwatnych form wsparcia i pomocy. |
Pełny opis: |
Bloki tematyczne Diagnoza potrzeb dziecka: klasyfikacje potrzeb, sposoby diagnozowania. Diagnoza potrzeb i problemów w danej społeczności szkolnej podstawą konstruowania programu wychowawczo-profilaktycznego. Diagnoza nieprzystosowania społecznego: symptomy nieprzystosowania, techniki diagnostyczne. Diagnoza przystosowania szkolnego uczniów: narzędzia diagnostyczne. Diagnoza dojrzałości i gotowości szkolnej dziecka: narzędzia diagnostyczne. Diagnoza trudności szkolnych i wychowawczych: etiologia, narzędzia diagnostyczne. Diagnoza stylów uczenia się: klasyfikacja, narzędzie diagnostyczne. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, Warszawa 2006 Kawula S., Diagnozowanie potrzeb opiekuńczo-wychowawczych środowiska rodzinnego, Toruń 1980 Lepalczyk I., Bandura J., Elementy diagnostyki pedagogicznej, Warszawa 1987 Nalaskowski S., Metody badań i diagnozowania w edukacji, Toruń 2000 Tomczak J., Kwestionariusz diagnozy i narzędzia badawcze w terapii pedagogicznej, Warszawa 2005 Wysocka E., Człowiek a środowisko życia, podstawy teoretyczno-metodologiczne diagnozy, Warszawa 2007 Wysocka E., Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Kraków 2013 Literatura uzupełniająca: Łopatkowa M., Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną, Warszawa 1983 Skałbania B., Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne, Kraków 2011 Socha W., Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego, Lublin 1984 Marzec-Holka K., Wybrane zagadnienia diagnostyki pedagogicznej, Bydgoszcz 1990 Kozłowska A., Znaczenie relacji rodzinnych dla pozytywnego rozwoju dziecka. Diagnoza i terapia, Warszawa 2000 Literatura dla chcących zgłębić temat: Bradshaw J., Zrozumieć rodzinę, Warszawa 1994 Gajewska G., Problemy-dylematy wynikające z teorii potrzeb dla teorii i praktyki opieki nad dzieckiem, Zielona Góra 1997 Górniewicz E., Trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci, Olsztyn 2000 Frydrychowicz A., Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa 1996 Janowski A., Poznawanie uczniów, Warszawa 1975 Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Warszawa 2006 Kaja B., Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka, Bydgoszcz 2001 Kondradt D., Style uczenia się. „Remedium” 2005, nr 1 Lepalczyk I., Marynowicz-Hetka E., Instytucjonalna pomoc dziecku i rodzinie. Diagnozy i propozycje, Warszawa 1989 Łobocki M., Metody badań pedagogicznych, Kraków 2000 Niemierko B., Między oceną szkolną a dydaktyką, Warszawa 1999 Niemierko B., Ocenianie szkolne bez tajemnic, Warszawa 2002 Niemierko B., Pomiar wyników kształcenia, Warszawa 1999 Nikitorowicz J. (red.) Współczesne dylematy diagnostyczne i metodyczne w opiece i wychowaniu, Olecko 2003 Nowacki T., Teczka biograficzna ucznia, Warszawa 1977 Palka S., Orientacje w metodologii badań pedagogicznych, Kraków 1998 Program wychowawczo-profilaktyczny szkoły i placówki oświatowej, ORE, Warszawa 2017 Sęk H., Metody projekcyjne. Tradycja i współczesność, Poznań 1984 Spionek H., Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne, Warszawa 1973 Stierlin M., Rucker- Embden I., Wetzel N., Wirsching M., Pierwszy wywiad z rodziną, Gdańsk 1999 |
Efekty uczenia się: |
W ZAKRESIE WIEDZY ABSOLWENT ZNA I ROZUMIE: H.W1. teorie, koncepcje i modele rozpoznawania cech rozwoju i funkcjonowania dziecka w wieku przedszkolnym i ucznia w młodszym wieku szkolnym odpowiednio u progu wychowania przedszkolnego i pierwszego etapu edukacji ogólnokształcącej (klasa I szkoły podstawowej) jako podstawy wspomagania rozwoju dziecka lub ucznia na etapie wczesnej edukacji; H.W2. podstawy prawne, cele, funkcje i rodzaje oceniania jako wspierania rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym i ucznia w młodszym wieku szkolnym oraz zasady konstruowania narzędzi oceny pedagogicznej; H.W3. dominujące rodzaje zainteresowań dzieci w wieku przedszkolnym oraz uczniów w młodszym wieku szkolnym oraz sposoby i metody rozwijania zainteresowań dzieci lub uczniów; H.W4. zagadnienia związane z oceną jakości pracy nauczyciela i jakości pracy przedszkola i szkoły, w tym podstawy prawne, teorie, cele, metody i formy; H.W5. zagadnienia ewaluacji edukacyjnej i edukacyjnej wartości dodanej, w tym ich zasady i formy. W ZAKRESIE UMIEJĘTNOŚCI ABSOLWENT POTRAFI: H.U1. rozpoznawać indywidualne cechy rozwoju i uczenia się dzieci mających rozpocząć edukację przedszkolną i naukę w klasie I szkoły podstawowej; H.U2. konstruować poprawne narzędzia diagnozy pedagogicznej; H.U3. rozpoznać potrzeby edukacyjne i zainteresowania dzieci w wieku przedszkolnym i uczniów w młodszym wieku szkolnym oraz na tej podstawie zaprojektować działania pedagogiczne; H.U4. rozpoznać i scharakteryzować wymierne i niewymierne rezultaty pracy nauczyciela; H.U5. projektować ścieżkę własnego rozwoju zawodowego i dokonywać jego autoewaluacji. W ZAKRESIE KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH ABSOLWENT JEST GOTÓW DO: H.K1. etycznego postępowania w procesie oceniania rezultatów procesu wychowania i kształcenia z punktu widzenia osiągnięć dziecka lub ucznia; H.K2. ciągłego podnoszenia poziomu własnej wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych w procesie diagnozowania pedagogicznego, w tym w zakresie kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i niepełnosprawnościami. SPOSOBY WERYFIKACJI EFEKTÓW UCZENIA SIĘ: bieżąca ocena pracy studenta wynikająca z zaangażowania w dyskusję podczas zajęć, znajomość literatury tematu, obecność na zajęciach (osoby, które przekroczyły limit nieobecności wykonują dodatkową pracę: projekt oddziaływań edukacyjno-wychowawczo-profilaktycznch), prace na e-ChAT, kolokwium zaliczeniowe. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zajęcia prowadzone w trybie synchronicznym - stacjonarnie i asynchronicznym na platformie e-ChAT zgodnie z planem zajęć semestru zimowego 2024/2025. Obecność na zajęciach obowiązkowa. Metody dydaktyczne: ćwiczenia (aktywizujące), prezentacja multimedialna, środki audiowizualne, dyskusja, analiza tekstów źródłowych, praca w grupach, analiza przypadków, rozwiązywanie zadań. Kryteria oceniania: - aktywność na zajęciach wynikająca ze znajomości literatury tematu 0,5 ECTS, - prace wyszczególnione na platformie e-ChAT 0,5 ECTS, - obecność na zajęciach (dopuszczalne dwie absencje) 0,5 ECTS. Osoby, które przekroczą ten limit, zobowiązane są do napisania dodatkowej pracy zaliczeniowej na zadany temat, - kolokwium pisemne (na jeden z 3 tematów) 0,5 ECTS. Suma 2 ECTS Zaliczenie przedmiotu na podstawie: - obecności i aktywności na zajęciach, - prac wyszczególnionych na e-ChAT, - kolokwium pisemnego. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/25" (w trakcie)
Okres: | 2024-10-01 - 2025-02-28 |
zobacz plan zajęć |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Katarzyna Dmitruk-Sierocińska | |
Prowadzący grup: | Katarzyna Dmitruk-Sierocińska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie.