ChatGPT w edukacji. Możliwości i zagrożenia

fakultatywne
ogólnouniwersyteckie

Uczestnicy kursu powinni znać podstawy działania narzędzia ChatGPT-3 oraz potrafić wykorzystywać je w procesie edukacyjnym.

mieszany: w sali i zdalnie

Kurs ma na celu wprowadzenie uczestników w obszar tematyki odnoszącej się do podstawowych pojęć z zakresu pedagogiki medialnej i pedagogiki przyszłości oraz działania sztucznej inteligencji (AI). Poza wiedzą teoretyczną na temat poszczególnych ww. obszarów, uczestnicy kursu zdobędą również praktyczne umiejętności zastosowania poznanych metod w edukacji.

Kurs ma na celu wprowadzenie uczestników w obszar tematyki odnoszącej się do podstawowych pojęć z zakresu pedagogiki medialnej i pedagogiki przyszłości oraz działania sztucznej inteligencji (AI) na podstawie narzędzia Chat GPT-3. Określenie możliwości i zagrożeń jakie obserwowane są w dyskursie akademickim.

Poza wiedzą teoretyczną na temat poszczególnych ww. obszarów, uczestnicy kursu zdobędą również praktyczne umiejętności zastosowania poznanych metod w edukacji.

Najważniejsze zagadnienia koncentrować się będą na następujących treściach:

1. Podstawowe zagadnienia pedagogiki medialnej.

2. Pedagogika przyszłości czym jest i jak ją widzimy?

3. Działanie modeli językowych i deep learning.

4. Narzędzie Chat GPT-3 historia powstawania modelu.

5. Chat GPT – jak prowadzić konwersację ze sztuczną inteligencją?

6. Chat GPT – jakie popełniamy błędy.

7. Chat GPT – wykorzystywanie narzędzia w procesie edukacyjnym.

8. Chat GPT – możliwości i zagrożenia.

Literatura podstawowa:

Adamkiewicz, J., (2015), Nowe technologie informacyjne w edukacji. Niekoniecznie "cyfrowa demencja", Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Bogussia, H. i Kopciewicz, L. (2016). H. Bogussia, L. Kopciewicz, Dzieci w kulturze mobilnej. Partycypacja, uczenie się i emancypacja pokolenia „cyfrowych tubylców”. Teraźniejszość-Człowiek-Edukacja, 19(1(73)).

Hoffman, R. (2023), Rozmowa z chatem GPT o przyszłości ludzi i świata, Prześwity.

Kai-Fu, L., Chen, Q. (2022), Sztuczna Inteligencja 2041. 10 wizji przyszłości, Media Rodzina.

Kissinger, H., Schmidt, E., Huttenlocher, D., (2022) The Age of AI And Our Human Future, John Murray.

Konieczny, Ł. (2023),Pisanie z AI. Twój przewodnik po ChatGPT, Łukasz Konieczny.

Levinson, P. (2010). Nowe nowe media. Kraków: Wydawnictwo WAM.

Ogonowska, A. (2013). Współczesna edukacja medialna: teoria i rzeczywistość. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego.

Plebańska, M., Kompetencje cyfrowe i ich cyfrowy rozwój, (2021), Warszawa: Difin.

Ptaszek, G. (2019). Edukacja medialna 3.0 Krytyczne rozumienie mediów cyfrowych w dobie Big Data i algorytmizacji. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Komitet do spraw UNESCO, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.

Tapscott, D., (2009), Cyfrowa dorosłość. Jak pokolenie sieci zmienia nasz świat, Warszawa: WAiP.

Walendowski, M. (2024), Przyszłości ludzkości według ChatGPT -- 28 scenariuszy przedstawionych przez AI, Ridero.

Walter, N. (2016). Zanurzeni w mediach. Konteksty edukacji medialnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Literatura dodatkowa:

Drzewiecki, P. (2010). Media Aktywni. Dlaczego i jak uczyć edukacji medialnej? Otwock.

Fazlagić, J. (2023), Szkoła przyjazna kreatywności Czynniki sukcesu, Difin.

Fedorowicz, M. i Ratajski, S. (2015). O potrzebie edukacji medialnej w Polsce. Warszawa: Polski

Gajda, J., Juszczyk, S., Siemieniecki, B. i Wenta, K. (2006). Edukacja medialna. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie:

Podstawowe zagadnienia z zakresu pedagogiki medialnej i pedagogiki przyszłości oraz działania sztucznej inteligencji (AI) na podstawie narzędzia Chat GPT-3

W zakresie umiejętności absolwent potrafi:

Wykorzystywać wiedzę z zakresu poszczególnych dyscyplin nauk społecznych (w tym - pedagogiki) do twórczego identyfikowania, formułowania i innowacyjnego rozwiązywania złożonych problemów edukacyjnych z wykorzystaniem nowych technologii.

W zakresie kompetencji społecznych absolwent jest gotów do:

Wypełniania zobowiązań społecznych w zakresie działalności i pracy w charakterze nauczyciela z wykorzystaniem narzędzia Chat GPT-3.

Sposoby weryfikacji efektów uczenia się:

• Obecność na zajęciach stacjonarnych.

• Bieżąca ocena zaangażowania w dyskusję podczas zajęć.

• Efektywna praca w ramach zajęć i zadań wykonywanych w ich trakcie.

• Wykonanie pracy zaliczeniowej.

Metody dydaktyczne:

- wykład, prezentacja multimedialna, dyskusja, analiza tekstów źródłowych, samodzielna praca z narzędziem Chat GPT – 3.

1. Uznawanie efektów uczenia się w trybie nauki na odległość

• Realizacja zajęć na odległość nie narusza art. 63 ust. 1 Ustawy Prawo o Szkolnictwie Wyższym;

• Utrzymuje się liczbę punktów ECTS przypisaną określonemu przedmiotowi w realizowanym programie studiów;

• Punkt ECTS nadal odpowiada 25–30 godzinom pracy studenta obejmującym zajęcia z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, organizowanym przez uczelnię oraz indywidualną pracę studenta związaną z tymi zajęciami.

2. Ocena postępów uczenia się na odległość

• Nauczyciel akademicki zapewnia studentom informację zwrotną dotyczącą ich postępów w nauce za pośrednictwem USOS oraz maila służbowego w domenie chat.edu.pl

• Do przechowywania informacji zwrotnych o postępach w nauce przeznaczona jest platforma Moodle.

• Nauczyciel wyznacza termin konsultacji online dla studentów na platformie zdalnego nauczania (Teams oraz w USOS).

• Wszelkie aktywności związane z monitorowaniem uczenia się studentów zapisywane są na platformie Moodle.

Warunki zaliczenia zajęć:

1. Obecność studenta na odbywających się w zajęciach stacjonarnych (dozwolona jest jedna nieobecność - na zajęciach)

2. Aktywny udział w zajęciach (przede wszystkim uczestnictwo w prowadzonych dyskusjach.

3. Wywiązanie się studenta ze wszystkich zadań zleconych przez prowadzącego (ocenione minimum na ocenę dostateczną).

4. Wykonanie pracy zaliczeniowej.