Tutoring - tryb indywidualny teologia lub pedagogika

obowiązkowe

Tutoring opiera się na indywidualnej pracy doktoranta (tutee) wraz z nauczycielem (tutor). Tutoriale (spotkania z nauczycielem) odbywają się w formie konsultacji indywidualnych prowadzonych przez tutora. Podczas tutoringu wyznaczane są cele dydaktyczno-naukowe w danym obszarze zainteresowań doktoranta. Tutor może zlecić zadanie do wykonania, zaproponować konkretne narzędzia, literaturę, metody lub pomoce naukowe. Podczas kolejnych spotkań ewaluowane są postępy doktoranta i wyznaczane kolejne zadania.

zdalnie

Zadaniem tutoringu jest odbycie 15 godzin cyklu spotkań, w trakcie których doktorant przygotowując prace pisemne oraz wykonując inne zadania rozwija swoje umiejętności w zakresie redagowania tekstów naukowych, prezentacji wiedzy i prowadzenia dyskusji. Zadaniem tutora jest udzielenie pomocy w osiąganiu wyższego poziomu kompetencji w przygotowywaniu rozprawy doktorskiej oraz poszukiwaniu drogi indywidualnego rozwoju naukowego jak również zawodowego, wsparcie w zakresie metodologii prowadzonych badań naukowych.

Zadaniem tutoringu jest odbycie 15 godzin cyklu spotkań, w trakcie których doktorant przygotowując prace pisemne oraz wykonując inne zadania rozwija swoje umiejętności w zakresie redagowania tekstów naukowych, prezentacji wiedzy i prowadzenia dyskusji. Zadaniem tutora jest udzielenie pomocy w osiąganiu wyższego poziomu kompetencji w przygotowywaniu rozprawy doktorskiej oraz poszukiwaniu drogi indywidualnego rozwoju naukowego jak również zawodowego, wsparcie w zakresie metodologii prowadzonych badań naukowych.

Treści kształcenia ustalane są indywidualnie z doktorantem w dyscyplinie pedagogika, uwzględniając aktualny stan przygotowania rozprawy doktorskiej oraz innych naukowych dzieł jak artykuł lub wystąpienie konferencyjne.

Zajęcia odbywają się w formie zdalnej.

Literatura ustalana jest indywidualnie z tutorem

Literatura zalecana:

podręczniki metodologiczne, a także teksty źródłowe związane z tematem rozprawy np, Przegalińska A, Jemielniak D., AI w strategii: rewolucja sztucznej inteligencji w zarządzaniu; Susskind R., How To Think About AI; Norvig P., Russel S., Artificial Intelligence: A Modern Approach, Global Edition

W - ZG: doktorant zna i rozumie w stopniu umożliwiającym rewizje istniejących paradygmatów – światowy dorobek, obejmujący podstawy teoretyczne oraz zagadnienia ogólne i wybrane zagadnienia szczegółowe – właściwe dla danej dyscypliny naukowej lub artystycznej;

- główne tendencje rozwojowe dyscyplin naukowych lub artystycznych, w których odbywa się kształcenie;

- metodologie badań naukowych;

- zasady upowszechniania wyników działalności naukowej, także w trybie otwartego dostępu

U - wykorzystanie wiedzy: wykorzystywać wiedzę z różnych dziedzin nauki lub dziedziny sztuki do twórczego identyfikowania, formułowania i innowacyjnego rozwiązywania złożonych problemów lub wykonywania zadań o charakterze badawczym, a w szczególności:

- definiować cel i przedmiot badań naukowych, formułować hipotezę badawcza,

- rozwijać metody, techniki i narzędzia badawcze oraz twórczo je stosować,

- wnioskować na podstawie wyników badań naukowych;

- dokonywać krytycznej analizy i oceny wyników badań naukowych, działalności eksperckiej i innych prac o charakterze twórczym oraz ich wkładu w rozwój wiedzy;

KS -jest gotów do krytyczne j oceny dorobku w ramach danej dyscypliny naukowej lub artystycznej;

- krytycznej oceny własnego wkładu w rozwój danej dyscypliny naukowej lub artystycznej;

- uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych

Metody oceniania uwzględniają bieżącą ewaluację pracy doktoranta i są to oceny projektów, prac cząstkowych, recenzja artykułów i rozprawy doktorskiej.

Rozliczenie ECTS: 0,5 ECTS - spotkania tutoringowe

0,5 ECTS - praca własna doktoranta nad wyznaczonymi przez tutora zadaniami, lektura ustalonych z tutorem publikacji.

Brak powiązanych praktyk