Starokatolicyzm

obowiązkowe

w sali

Tematyka zajęć obejmuje zagadnienia z zakresu rodowodu, dziejów, nauki i dążeń starokatolicyzmu. Studenci nabierają umiejętności w interpretacji tekstów źródłowych Kościołów starokatolickich Unii Utrechckiej.

Na wykładach i ćwiczeniach studenci poznają genezę, dzieje, naukę i dążenia starokatolicyzmu. Celem zajęć jest zapoznanie studentów z przyczynami i warunkami powstania trzech nurtów starokatolicyzmu oraz historią i rozwojem Kościołów starokatolickich w Holandii, Niemczech, Szwajcarii, Austrii, Czechach, Chorwacji, USA, Kanadzie i Polsce oraz stosunkiem Kościołów starokatolickich do innych Kościołów chrześcijańskich, w tym Kościoła Prawosławnego, Anglikańskiej Wspólnoty Kościelnej, Kościoła Rzymskokatolickiego i Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. Studenci nabywają również umiejętności praktycznych w interpretacji najważniejszych dokumentów programowych starokatolicyzmu odnoszących się do zasad wiary i dążeń ekumenicznych.

Bloki tematyczne realizowane na zajęciach są następujące:

1.Wiadomości wstępne o starokatolicyzmie

2.Kościół Utrechcki w Holandii jako Kościół Matka Kościołów starokatolickich

3.Sobór Watykański I (1869-1870) jako bezpośrednia przyczyna powstania starokatolicyzmu w krajach niemieckich i romańskich

4.Kościół Starokatolicki w Niemczech

5.Kościół Chrześcijańskokatolicki Szwajcarii

6.Kościół Starokatolicki w Austrii

7.Kościół Starokatolicki w Czechosłowacji, Czechach i na Słowacji

8.Kościół Starokatolicki w Jugosławii i Chorwacji

9.Polski Narodowy Kościół Katolicki w Stanach Zjednoczonych Ameryki i Kanadzie

10.Kościół Polskokatolicki w Polsce

11.Mariawityzm polski

12.Utworzenie, struktura i zasady Unii Utrechckiej

13.Stosunek Kościołów starokatolickich Unii Utrechckiej do innych Kościołów chrześcijańskich

Literatura podstawowa:

Kuery U., Kościół starokatolicki. Historia, nauka, dążenia, Tłumaczenie i opracowanie naukowe pod kierunkiem bpa prof. dr. hab. Wiktora Wysoczańskiego, Warszawa 1996.

Mazur K., Mariawityzm w Polsce, Kraków 1991.

Piątek T. i J., Starokatolicyzm, Warszawa 1987.

Rybak S., Mariawityzm. Dzieje i współczesność, Warszawa 2011.

Włodarski S., Historia Kościoła Polskokatolickiego do 1946 r., t. I, Warszawa 1964.

Wysoczański W. Kościoły starokatolickie w Polsce, Kalendarz Katolicki na rok zwyczajny 1977,Warszawa 1977, s. 169-185.

Wysoczański W., Kościoły starokatolickie zrzeszone w Unii Utrechckiej, Kalendarz Katolicki na rok zwyczajny 1975, Warszawa 1975, s. 80-104.

Wysoczański W., Polski nurt starokatolicyzmu, Warszawa 1977.

Wysoczański W., Starokatolicyzm w Szwajcarii. Powstanie, rozwój i stan obecny, Kalendarz Katolicki na rok zwyczajny 1974, Warszawa 1974, s. 9-13.

Literatura pomocnicza:

Adamus-Darczewska K., Kościół polskokatolicki, społeczne warunki jego powstania i działalności na wsi, Wrocław - Warszawa - Kraków 1967.

Kubiak H., Polski Narodowy Kościół Katolicki w Stanach Zjednoczonych Ameryki w latach 1897-1965. Jego społeczne uwarunkowania i społeczne funkcje, Warszawa 1970.

Warchoł E., Polski Narodowy Kościół Katolicki w Polsce (1922-1952), Radom 1995.

Warchoł E., Starokatolicki Kościół Mariawitów w okresie II Rzeczypospolitej, Sandomierz 1997.

Wiedza:

K1_W01 - zna i rozumie genezę i historyczny rozwój teologii starokatolickiej

zna i rozumie metodologiczne powiązania teologii starokatolickiej z innymi naukami humanistycznymi (filozofia, psychologia, socjologia, nauki historyczne)

K1_W02 - ma podstawową wiedzę na temat bieżącego stanu badań w teologii starokatolickiej

zna i rozumie różne kierunki i towarzyszące im problemy w rozwoju współczesnej teologii starokatolickiej

zna w zaawansowanym stopniu stan badań wybranej problematyki z zakresu teologii starokatolickiej

K1_W07 - ma uporządkowana wiedze o historycznym rozwoju nurtów teologii starokatolickiej

zna i rozumie zależności zachodzące miedzy dogmatyka starokatolicka i egzegezą i teologia biblijną

K1_W08 - zna i rozumie w stopniu podstawowym genezę i historyczny rozwój teologii starokatolickiej

zna i rozumie w stopniu podstawowym metodologiczne powiązania teologii starokatolickiej z innymi naukami humanistycznymi (nauki językowe, filozofia, psychologia, socjologia, nauki historyczne)

ma podstawową wiedzę na temat elementów pracy źródłoznawczej, w tym krytyki źródeł oraz metodologii nauk historycznych

ma podstawową wiedze o warsztacie historii dogmatów i teologii w kontekście warsztatów nauk historycznych

Umiejętności:

K1_U04 - potrafi w zakresie podstawowym dokonywać krytyki źródeł i stosowanych w nich technik retorycznych oraz ujawniać powiązania między źródłami i celowość takich zabiegów u producentów źródeł

K1_U05 - potrafi formułować w mowie i piśmie podstawowe interpretacje tekstów źródłowych oraz stawiać tezy z zakresu teologii starokatolickiej

umie dostrzec i skomentować w zakresie podstawowym powiązania źródeł i produkujących je instytucji

K1_U09 - potrafi brać udział w dyskusji teologicznej, krytycznie oceniając różne stanowiska i prezentując własne pomysły wsparte właściwą argumentacją

Kompetencje społeczne:

K1_K02 - - interesuje się współczesnymi koncepcjami, kierunkami i rozwiązaniami w zakresie teologii starokatolickiej oraz ich realnym wpływem na życie społeczno-religijne i kulturalne

K1_K06 - ma świadomość znaczenia politycznego i światowego dziedzictwa teologicznego zarówno w aspekcie teoretycznym, jak i praktycznym, dla rozwoju kulturowego i społecznego oraz dba o ich dziedzictwo

a)Metody weryfikacji efektów uczenia się:

-egzamin pisemny - W01, W07

-opracowanie dwóch referatów, po jednym w każdym semestrze W02, W08, U04

-aktywny udział w dyskusji - U09

-czynny udział w ćwiczeniach - U05

b)Kryteria oceniania:

W semestrze zimowym studenci otrzymują zaliczenie przedmiotu na podstawie obecności i aktywności na zajęciach oraz 1 referatu liczącego od 6 do 10 stron.

W semestrze letnim studenci uzyskują zaliczenie przedmiotu na podstawie obecności i aktywności na zajęciach oraz końcowego egzaminu ustnego, składającego się z 4 pytań erudycyjno-problemowych, ocenianych od 0 do 10 punktów każdy; maksymalna liczba punktów wynosi 40; do zdania egzaminu należy otrzymać powyżej 50% punków.

Kryteria oceniania egzaminu końcowego na poszczególne stopnie są następujące:

-35-40 punktów - ocena bardzo dobra w przypadku posiadania przez studenta specjalistycznej wiedzy na temat starokatolicyzmu.

-34-25 punktów - ocena dobra w przypadku posiadania przez studenta gruntownej wiedzy na temat starokatolicyzmu.

-24-20 punktów - ocena dostateczna w przypadku posiadania przez studenta podstawowej wiedzy na temat starokatolicyzmu.

-0-19 punktów - ocena niedostateczna w przypadku nie posiadania przez studenta podstawowej wiedzy na temat starokatolicyzmu.

Kryteria oceniania referatów semestralnych są następujące:

-Brak zaliczenia referatu w przypadku błędnej struktury pracy, niedostatecznej wiedzy studenta na przedstawiony temat oraz pominięcia bibliografii.

-Zaliczenie referatu w przypadku prawidłowej struktury pracy oraz podstawowej, gruntownej lub specjalistycznej wiedzy studenta na przedstawiony temat, a także uwzględnienia bibliografii.

Student posiadający zgodę Dziekana Wydziału Teologicznego ChAT na Indywidualną organizację studiów ma obowiązek na początku roku akademickiego zgłosić się do wykładowcy w celu ustalenia charakteru i porządku pracy oraz warunków formalnych i merytorycznych uzyskania zaliczenia i oceny końcowej na egzaminie.