Język łaciński

języki obce (starożytne)

Celem zajęć jest systematyczna prezentacją łacińskiej gramatyki, która obejmuje fleksję i składnię. Student zdobywa umiejętność pisania i czytania tekstów Pisma Świętego (Wulgaty), poznając słownictwo.

w sali

Na zajęciach studenci zdobywają umiejętność czytania i pisania po łacinie oraz podstawy gramatyki języka łacińskiego.

Stanisław Kalinkowski, Scire Latine, Język Łaciński, Podręcznik dla alumnów i studentów teologii, Verbinum 2014. Jan Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego, PWN 1985. Wulgata dowolne Wydania. Augustine, Commentarii de Genesi ad litteram,, wydanie Migne (elektroniczne), Luter, De servo arbitrio, Erasmus z Roterdamu: De Libero Arbitrio (pdf, Google)

K1 _W04 student zna terminologię pochodzącą z tekstów Wulgaty, Augustyna i Lutra oraz Erazma z Rotterdamu.

Umiejętności:

K1_U01 student potrafi wyszukiwać potrzebne informacje w różnych źródłach pomocniczych drukowanych i elektronicznych oraz selekcjonować informacje na podstawie ich krytycznej oceny.

K1_U02: student dobierając odpowiednie metody badawcze potrafi samodzielnie dokonać wstępnej interpretacji lingwistycznej tekstów w języku łacińskim.

K1_K01 student rozumie konieczność ciągłego pogłębiania znajomość języka łacińskiego

K1_K06 student rozumie na czym polega znaczenia tekstów łacińskich dla polskiego i światowego dziedzictwa teologicznego

Zaliczenie na podstawie obecności i aktywności w trakcie zajęć, prezentacji ustnej bądź pisemnej na temat znaczenia języka łacińskiego w kulturze polskiej i zachodniej oraz jednego kolokwium pisemnego.