Historia filozofii

obowiązkowe

w sali

Student poznaje myśl najważniejszych filozofów w kontekście jej historycznego rozwoju. Zdobywa umiejętność samodzielnego stawiania i rozwiązywania pytań filozoficznych oraz krytycznego korzystania ze źródeł i opracowań filozoficznych.

Zajęcia dostarczają syntetycznej wiedzy dotyczącej filozofii oraz przesłanek metodologicznych koniecznych do zrozumienia problemów poruszanych przez filozofów. Celem zajęć jest wprowadzenie studentów w problematykę związaną z historią filozofii, zapoznanie z sylwetkami i poglądami wybitnych filozofów, a także ukazanie związków zachodzących pomiędzy filozofią a teologią chrześcijańską. Zajęcia mają za zadanie wykształcić w studentach umiejętność samodzielnego rozwiązywania problemów filozoficznych oraz wzbudzić pragnienie dalszego zdobywania wiedzy z historii filozofii. Dzięki zajęciom studenci nabywają umiejętności stosowania wiedzy filozoficznej przy podejmowaniu zagadnień teologicznych i filozoficznych.

Zagadnienia

1)Augustyn

2)Boecjusz

3)Eriugena

4)Anzelm z Canterbury

5)Bernard z Clairvaux

6)Spór o uniwersalia (realizm pojęciowy radykalny, realizm pojęciowy umiarkowany, konceptualizm, nominalizm)

7)Abelard

8)Awerroizm łaciński

9)Bonawentura

10)Tomasz z Akwinu

11)Roger Bacon

12)Duns Szkot

13)Wilhelm Ockham

Literatura podstawowa:

W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. 1: Filozofia starożytna i średniowieczna, (dowolne wydanie); É. Gilson, Historia filozofii chrześcijańskiej w wiekach średnich, tłum. S. Zalewski, Warszawa 1987.

Literatura uzupełniająca: A. Kasia, Św. Augustyn, Warszawa 1960; P. Brown, Augustyn z Hippony¸ Warszawa 1993; C. Cremona, Augustyn z Hippony, Warszawa 1993; A. Eckmann, Dialog świętego Augustyna ze światem pogańskim w świetle jego korespondencji, Lublin 1987; W. Dawidowski, Święty Augustyn, Kraków 2005; S. Jaśkiewicz, Św. Augustyn – poszukiwanie Boga, Katowice 2012; S. Kowalczyk, Człowiek i Bóg w nauce Świętego Augustyna, Warszawa 1987; B. Tatakis, Filozofia bizantyjska, Kraków 2012; M. Jaworska-Wołoszyn, Joannes Italos: "konsul filozofów". Aporie i rozstrzygnięcia, Gorzów Wielkopolski 2019; A. Kijewska, Eriugena, Warszawa 2005; B. Burlikowski, Anzelma z Aosty próba racjonalizacji wiary, Warszawa 1972; M. Gogacz, Problem istnienia Boga u Anzelma z Canterbury, Lublin 1961; J. Borgosz, Tomasz z Akwinu, Warszawa 1962; M. D. Chenu, Wstęp do filozofii św. Tomasza z Akwinu, tłum. H. Rosnerowa, Kęty 2001; P. Chojnacki, Dwie koncepcje epistemologiczne metafizyki u św. Tomasza z Akwinu i ich źródła, „Collectanea Theologica”, 34 (1963), s. 5-28; L. Elders, Filozofia Boga. Filozoficzna teologia św. Tomasza z Akwinu, tłum. M. Kiliszek, T. Kuczyński, Warszawa 1992; É. Gilson, Tomizm. Wprowadzenie do filozofii św. Tomasza z Akwinu, Warszawa 1960; A. Kenny, Tomasz z Akwinu, tłum. R. Piotrowski, Warszawa 1999; J. W. Gałkowski, Wolność i wartość. Z podstawowych zagadnień etyki Jana Dunsa Szkota, Lublin 1993; R. Palacz, Ockham, Warszawa 1982; L. Veuthey, Jan Duns Szkot. Myśl teologiczna., tłum. M. Kaczyński, Niepokalanów 1988; F. Wilczek, Ontologiczne podstawy dowodów na istnienie Boga według Tomasza z Akwinu i Dunsa Szkota. Próba oceny stanowisk, Warszawa 1958; E. Zieliński, Jednoznaczność transcendentalna w metafizyce Jana Dunsa Szkota, Lublin 1988; R. Palacz, Ockham, Warszawa 1982; J. M. Bocheński, Zagadnienie powszechników, w: Logika i filozofia, Warszawa 1993, s. 79-105; A. A. Kosek, Kilka uwag w sprawie pojęcia powszechnika, „Filozofia Nauki”, 11 (2003), s. 41-48

WIEDZA

K1_W01 student ma usystematyzowaną wiedzę o głównych subdyscyplinach filozoficznych, w tym o ich historycznym rozwoju i rozumie złożone zależności między nimi

K1_W03 zna terminologię filozoficzną na poziomie zaawansowanym oraz podstawową terminologię z zakresu pokrewnych dyscyplin humanistycznych

K1_W07 ma uporządkowaną wiedzę o głównych kierunkach filozoficznych, w aspekcie historycznym oraz rozumie ich argumentację filozoficzną

UMIEJĘTNOŚCI

K1_U01 potrafi wyszukać i dobierać informacje ze źródeł pisanych i elektronicznych oraz krytycznie je oceniać

K1_U02 samodzielnie interpretuje i komentuje tekst filozoficzny, dobierając właściwe metody badawcze

K1_U03 wykorzystuje wiedzę filozoficzną i metodologiczną w krytycznej analizie i syntezie na podstawie źródeł i poglądów innych autorów

K1_U04 potrafi argumentować i wnioskować, analizując i rozwiązując złożone zagadnienia filozoficzne

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K1_K01 krytycznie ocenia zakres posiadanej wiedzy i umiejętności i rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju zawodowego

K1_K05 identyfikuje problemy etyczne związane z pracą zawodową, aktywnie współdziała w rozwiązywaniu problemów

K1_K06 ma świadomość znaczenia polskiego i światowego dziedzictwa filozoficznego, zarówno w aspekcie teoretycznym, jak i praktycznym, dla rozwoju kulturowego i społecznego oraz dba o to dziedzictwo

Metody weryfikacji efektów uczenia się.

Z przedmiotu uzyskuje się zaliczenie z oceną. Przedmiot zaliczany jest na podstawie:

a) aktywności studenta w trakcie zajęć/ćwiczeń (K1_K01),

b) jakości dyskursu prowadzonego przez niego w takcie zajęć/ćwiczeń (K1_U02; K1_U03; K1_U04),

c) pozytywnego zaliczenia przedmiotu przez studenta w formie pracy pisemnej (K1_W01; K1_W03; K1_W07; K1_U03).

Kryteria oceniania.

Ocena niedostateczna: Student nie posiada podstawowej wiedzy na temat średniowiecznej problematyki filozoficznej, szkół i filozofów średniowiecznych.

Ocena dostateczna: Student posiada podstawową wiedzę na temat średniowiecznej problematyki filozoficznej, szkół i filozofów średniowiecznych.

Ocena dobra: Student posiada gruntowną wiedzę na temat średniowiecznej problematyki filozoficznej, szkół i filozofów średniowiecznych.

Ocena bardzo dobra: Student posiada specjalistyczną wiedzę na temat średniowiecznej problematyki filozoficznej, szkół i filozofów średniowiecznych. Potrafi przeprowadzić argumentację na rzecz poglądów wybranych filozofów średniowiecznych, a także zbijać poglądy filozofów, z którymi się nie zgadza.

Składniki oceny w procentach:

Udział w zajęciach 20%

Aktywność na zajęciach 20%

Praca pisemna 60%

Student posiadający zgodę na Indywidualną organizację studiów (IOS) zgłasza się do nauczyciela akademickiego w celu ustalenia indywidualnego toku pracy i zasad uzyskania zaliczeń (oraz przystąpienia do egzaminu).