Teoria wychowania

obowiązkowe

Podstawowym celem zajęć jest dostarczenie studentom syntetycznej wiedzy dotyczącej współczesnych paradygmatów edukacyjnych oraz

teoretycznych podstaw wychowania

zdalnie

Podstawowym celem zajęć jest dostarczenie studentom syntetycznej wiedzy dotyczącej współczesnych koncepcji wychowawczych z

uwzględnieniem tła historycznego w jakich koncepcje te się kształtowały.

Podstawowym celem zajęć jest dostarczenie studentom syntetycznej wiedzy dotyczącej współczesnych koncepcji wychowawczych z

uwzględnieniem tła historycznego w jakich koncepcje te się kształtowały. Omawiane będą teorie wychowania, podstawowe paradygmaty wychowawcze, koncepcje wychowawcze, najczęstsze błędy popełniane w wychowaniu dziecka. Analizy opierane będą na studiach

tekstów źródłowych, dyskusji, pracy w grupach nad wybranymi problemami wychowawczymi.

Zakres tematów:

1. Pojęcie wychowania i jego cechy. Wstępne refleksje nad wychowaniem, podstawowe paradygmaty wychowawcze

2. Wychowanie w świetle koncepcji psychologicznych i pedagogicznych

3. Wychowanie a socjalizacja i inkulturacja. Wychowanie a opieka nad dzieckiem (błędy wychowawcze)

4. Wychowanie według koncepcji behawiorystycznej

5. Wychowanie według koncepcji humanistycznej

6. Wychowanie według koncepcji psychospołecznej

7. Warunki skutecznego wychowania. Aksjologiczne podstawy wychowania

8. Metody wychowania i techniki oddziaływań wychowawczych

Literatura podstawowa:

Łobocki M., Teoria wychowania w zarysie, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2010.

Kowalik S., Psychologia ucznia i nauczyciela, PWN, Warszawa 2011.

Śliwerski B., Podstawowe prawidłowości pedagogiki. Podręcznik akademicki, Wydawnictwo APS, Warszawa 2011.

Śliwerski B., Z. Kwieciński (red.) Pedagogika. Podręcznik akademicki. T 1-2, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 (i nowsze)

Literatura uzupełniająca:

Hornby G., Hall E., Hall C., Nauczyciel wychowawca, GWP, Gdańsk 2004.

Śliwerski B., Jak zmieniać szkołę? Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków, 2008.

Fechner-Sędzicka I., Szkolny system wspierania zdolności. Wyd. Aker, Toruń 1999.

Fenstermacher G.T. Soltis J., Style nauczania, WSiP, Warszawa 2005.

Mietzel G., Psychologia kształcenia, GWP, Gdańsk 2003.

Kruszewski K.(red.): Sztuka nauczania T.1. Czynności nauczyciela. T. 2. Szkoła. PWN, Warszawa 1991 i nowsze.

Schaffer R., Psychologia dziecka, PWN, 2012.

W ZAKRESIE WIEDZY ABSOLWENT ZNA I ROZUMIE:

A.1.W2. procesy wychowania i kształcenia (wybrane ujęcia teoretyczne): ontologiczne, aksjologiczne i antropologiczne podstawy wychowania, istotę wychowania, zagadnienia wychowania jako spotkania w dialogu, wychowania do odpowiedzialnej wolności oraz społeczeństwa wielokulturowego, typy relacji międzyludzkich oraz procesy rządzące tymi relacjami, główne środowiska wychowawcze, a także podstawy dialogu międzykulturowego;

W ZAKRESIE UMIEJĘTNOŚCI ABSOLWENT POTRAFI:

A.1.U1. wykorzystać posiadaną wiedzę teoretyczną w sposób refleksyjny i krytyczny, poprawnie konstruować rozbudowane ustne i pisemne wypowiedzi dotyczące różnych zagadnień pedagogicznych;

A.1.U2. interpretować działalność nauczycieli w kontekstach jej prowadzenia z wykorzystaniem posiadanej wiedzy w zakresie pedagogiki i psychologii, charakteryzować swoistość działania pedagogicznego, a także prezentować własne pomysły, wątpliwości i sugestie poparte rozbudowaną argumentacją teoretyczną.

W ZAKRESIE KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH ABSOLWENT JEST GOTÓW DO:

A.1.K2. nabywania wiedzy z zakresu pedagogiki i budowania warsztatu pracy nauczyciela dziecka w wieku przedszkolnym i ucznia w młodszym wieku szkolnym;

A.1.K4. stosowania norm etycznych w działalności zawodowej, kierując się szacunkiem dla godności człowieka.

SPOSOBY WERYFIKACJI EFEKTÓW UCZENIA SIĘ:

1ECTS – 15 godzin kontaktowych; 1 ECTS – kolokwium pisemne. Obecność na zajęciach obowiązkowa (dopuszczalna jest jedna

nieobecność nieusprawiedliwiona, pozostałe należy usprawiedliwić) Metody: wykład, dyskusja, prezentacja multimedialna, metody TOC.

zdalnie