Metody alternatywne wspierania rozwoju dzieci

obowiązkowe

w sali

1. Zaburzenia rozwojowe – analiza zakresu pojęcia

2. Rozpoznanie zaburzeń i opóźnień rozwojowych u dzieci w wieku przedszkolnych i wczesnoszkolnym

3. Zasady postępowania dydaktyczno – wychowawczego oraz terapeutycznego służące zarówno wspieraniu rozwoju, gdy przebiega on prawidłowo jak również wówczas, gdy stwierdza się nieprawidłowości w tym zakresie.

4. Alternatywne metody służące stymulowaniu rozwoju, pobudzaniu aktywności dziecka; wyrównywaniu deficytów rozwojowych w zaburzonych sferach oraz wspomaganiu rozwoju dziecka w sferach; społecznych, wychowawczych i edukacyjnych

1. Diagnoza psychologiczna, w tym diagnoza funkcjonalna wg standardów ICF ze szczególnym uwzględnieniem diagnozy psychologicznej zaburzeń (neuro)rozwojowych

2. Wiedza na temat zaburzeń (neuro)rozwojowych i specyficznych dla nich metod wspierania rozwoju

2.1 Niepełnosprawność intelektualna

2.2 Zaburzenia ze spektrum autyzmu i neuroróżnorodność.

2.3 Zaburzenia komunikacji, jąkanie, tiki.

3. Wiedza o alternatywnych metodach służących stymulowaniu rozwoju psychomotorycznego, społecznego i intelektualnego

3.1. Metoda Bon Depart i Metoda Dobrego Startu

3.2. Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne

3.3. Metoda Integracji Sensorycznej

3.4 Terapia ręki

3.5. Terapia zabawą

3.6 Bajkoterapia

3.7 Dziecięca matematyka E.Gruszczyk- Kolczyńskiej

3.8 Choreoterapia

3.9 Muzykoterapia

3.10 Animaloterapia

Dąbrowska-Jabłońska, Iwona. 2008. Terapia trudności w uczeniu się w: Terapia dzieci i młodzieży. Metody i techniki pomocy psychopedagogicznej, pod red. Dąbrowska-Jabłońska, 87-134. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Gozdecka, Renata. 2004. „Metoda aktywnego słuchania muzyki z wykorzystaniem instrumentów perkusyjnych”. Wychowanie Muzyczne” 5: 285-286.

Jędrzejczyk, Iwona. 2013. „Zajęcia muzyko-terapeutyczne”. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze 2: 21-22.

Kaja, Barbara. 2001. Zarys terapii dziecka. Bydgoszcz: Akademia Bydgoska im. Kazimierza

Wielkiego.

Kęska, Lidia. 2007. „Życie jest ruchem, a ruch życiem…” Wychowanie Muzyczne 5: 58-61.

Kulisiewicz, Beata. 2011. Witaj piesku! Dogoterapia we wspomaganiu rozwoju dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych

Lato, Renata. 2000. „Nowatorskie rozwiązania metodyczne w muzykoterapii dzieci” w Innowacje pedagogiczne w edukacji muzycznej dzieci i młodzieży, pod red. Kataryńczuk-Mania, Lidia, 53-59. Zielona Góra: WSP

Matusiak, Aleksandra. 2011. „Muzykoterapia jako istotne narzędzie wspierania rozwoju

dziecka” w Wspomaganie rozwoju dziecka z ryzyka dysleksji, pod red. Rudzińska-Rogoża,

Aneta, 85-104. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Piszczek, Maria. 1997. Terapia zabawą. Terapia przez sztukę. Warszawa: CM PP-P MEN

Wiatrowska, Leokadia. 2009. Kłopoty z emocjami dzieci. Ścieżki zmian. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Wiśniewska, Marta. 2010. Wspomaganie rozwoju dziecka z niepełnosprawnością intelektualną. Poradnik dla rodziców

Szmalec Jacek (2019) Efektywność terapii integracji sensorycznej w usprawnianiu rozwoju ruchowego i kształtowaniu gotowości szkolnej dzieci 5-6-letnich

Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej (2000) Dziecięca matematyka. Edukacja matematyczna dzieci w domu, w przedszkolu i szkole" WSiP

Bogdanowicz M., Barańska M., Jakacka E. (2006) Metoda Dobrego Startu. Gdańsk: Wyd. Harmonia.

Bogdanowicz Marta , Okrzesik Dariusz Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. 2011 Harmonia

W ZAKRESIE WIEDZY ABSOLWENT ZNA I ROZUMIE:

C.W1. zróżnicowanie modeli ujmowania procesu wspierania rozwoju dziecka lub ucznia, w tym behawioralnego, konstruktywistycznego, emancypacyjnego; zadania edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej w zakresie wspierania rozwoju dziecka lub ucznia; proces adaptacji dziecka w przedszkolu i ucznia w szkole; strategie stymulowania aktywności poznawczej dziecka lub ucznia, zasady wykorzystywania zabawy do stymulowania rozwoju dziecka oraz rolę inicjacji: czytelniczej, teatralnej, muzycznej, plastycznej i technicznej;

C.W3. zasady: projektowania spersonalizowanych strategii edukacyjnych w przedszkolu i klasach I–III szkoły podstawowej, konstruowania wiedzy w przedszkolu i klasach I–III szkoły podstawowej, integrowania wiedzy i umiejętności dzieci w przedszkolu i uczniów w klasach I–III szkoły podstawowej, projektowania i prowadzenia działań pedagogicznych, rozpoznawania potrzeb, możliwości i uzdolnień dziecka lub ucznia, a także planowania, realizacji i oceny spersonalizowanych programów kształcenia i wychowania; P7S_WG

W ZAKRESIE UMIEJĘTNOŚCI ABSOLWENT POTRAFI:

C.U5. organizować zabawy i zajęcia stymulujące aktywność poznawczą dzieci lub uczniów, wspólnotowe i kooperacyjne uczenie się, angażujące emocjonalnie, motywacyjnie i poznawczo wszystkie dzieci lub uczniów, wspierać ich adaptację do uczenia się we wspólnocie oraz identyfikować spontaniczne zachowania dzieci lub uczniów jako sytuacje wychowawczo-dydaktyczne i wykorzystywać je w procesie edukacji;

C.U6. identyfikować i rozbudzać zainteresowania i zdolności dzieci lub uczniów, dostosowywać sposoby i treści nauczania do ich zasobów, rozwijać u dzieci lub uczniów ciekawość, aktywność i samodzielność poznawczą oraz kreatywne podejście do zadań;

C.U7. organizować działania edukacyjne nastawione na konstruowanie wiedzy w przedszkolu i klasach I–III szkoły podstawowej, integrowanie różnych sposobów uczenia się, w tym różnych treści, oraz wiedzy osobistej dziecka i wiedzy nowej oraz ich rekonstrukcji;

W ZAKRESIE KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH ABSOLWENT JEST GOTÓW DO:

C.K1. kierowania się wrażliwością etyczną, empatią, otwartością, krytycyzmem oraz przyjęcia odpowiedzialności za integralny rozwój dzieci lub uczniów i podejmowane działania pedagogiczne;

C.K2. formowania wartościowych indywidualnie i społecznie zachowań i postaw dzieci lub uczniów, w tym wobec kultury i sztuki, oraz inspirowania dzieci lub uczniów do wyrażania swojej indywidualności w sposób twórczy;

SPOSOBY WERYFIKACJI EFEKTÓW UCZENIA SIĘ:

- Obecność obowiązkowa.

- Praca pisemna/portfolio przedstawiająca/e 5 wybranych omówionych podczas zajęć alternatywnych metod wspierania rozwoju w tabeli.

W kolumnach tabeli powinny znaleźć się:

- nazwa metody

- krótki opis (min. 5 zdań)

- komu jest dedykowana metoda

- zalety metody (min. 3 zalety z omówieniem)

- kontrowersje/potencjalne słabe strony metody lub kwestie, na które należy zwrócić szczególną uwagę przy stosowaniu metody (min. 3 kontrowersje/kwestie z omówieniem)