Metodyka pracy pedagoga szkolnego w szkole podstawowej i średniej

obowiązkowe

Głównym celem prowadzonych zajęć jest teoretyczne i praktyczne przygotowanie studenta do organizacji, planowania i realizacji działań pracy pedagoga w szkole / podstawowej oraz średniej/

W wyniku realizowanych zajęć Student potrafi: przygotować diagnozę indywidualnego przypadku oraz grupy, podjąć współpracę z nauczycielami i rodzicami, określić zapotrzebowanie do realizacji programów profilaktyczno-wychowawczych, prowadzić dokumentację pedagogiczną, wraz z planowaniem

pracy.

Do celów szczegółowych przedmiotu zalicza się: kształtowanie zdolności prawidłowego diagnozowania i prognozowania specjalistycznych

oddziaływań edukacyjnych m.in. trafnej identyfikacji potrzeb uczniów w szkole podstawowej i średniej , umiejętnego doboru oraz wykorzystania

metod oddziaływania edukacyjnego i wychowawczego, a także przygotowywania planów i programów pracy

wychowawczo-profilaktycznej oraz wychowawczo-dydaktycznej z młodzieżą o zróżnicowanych potrzebach emocjonalnych i poznawczych, tworzenia

projektów i scenariuszy zajęć umocowanych w nowoczesnej dydaktyce oraz konstruowania planów skutecznej współpracy z rodzicami i

środowiskiem lokalnym w procesie wychowania i kształcenia młodzieży.

Zakres tematów:

Planowanie pracy pedagoga w szkole. Podstawy prawne i założenia programowe pracy pedagoga w szkole; Rola i zadania pedagoga w

szkole;

Diagnoza środowiska szkolnego / potrzeby, obszary wsparcia/ /dot. indywidualnego przypadku oraz grupy/;

Współpraca pedagoga z gronem pedagogicznym; Współpraca pedagoga z

Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną. Inne instytucje wsparcia: kurator.

Współpraca z instytucjami środowiska lokalnego;

Prowadzenie dokumentacji pedagogicznej;

Notatka służbowa /np. z wizyty u rodziny dysfunkcyjnej/.

Warsztat pracy szkolnego pedagoga /doskonalenie warsztatu/.

Stosowanie różnorodnych form i metod pracy z młodzieżą –

Porady i konsultacje; warsztaty; przygotowanie scenariuszy zajęć /lekcja wychowawcza z pomysłem np. sterydy – niedozwolony doping;

poszanowanie inności/;

Rozwijanie zainteresowań młodzieży;

Pedagog szkolny i rodzice.

Dostosowywanie wymagań do specjalnych potrzeb edukacyjnych ucznia. Analiza opinii i orzeczeń wydawanych przez Poradnie

Psychologiczno-Pedagogiczne i inne specjalistyczne.

Indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne /uczniowie z orzeczeniami/, pomoc w działaniach wspierających /uczniowie z opiniami/.

Formy pomocy w szkole uczniom ze SPE.

Praca terapeutyczna z uczniem niedostosowanym społecznie i zagrożonym niedostosowaniem społecznym.

Pomoc uczniom skłonnym do samookaleczeń.

Opracowanie Szkolnego Programu Wychowawczo-Profilaktycznego. Organizacja oraz koordynacja i monitorowanie

przebiegu zajęć profilaktycznych w szkole.

Problemy wychowawcze młodzieży w szkole.

Dyscyplina w klasie.

Model pracy z uczniem z trudnościami adaptacyjnymi w klasie..

Wspieranie nauczyciela w pracy wychowawczej w klasie z uczniem sprawiającym trudności wychowawcze.

Obserwacja ucznia w szkole.

Sytuacje kryzysowe: Gdy uczeń atakuje. Pogadanki w klasach oraz na zebraniach rodziców. Pomoc w konflikcie: nauczyciel-uczeń.

Pomoc w stworzeniu atmosfery klasy.

Odpowiedzialność za bezpieczeństwo w szkole.

Techniki diagnostyczne i badawcze. Ankieta ewaluacyjna dotycząca procesu wychowania młodzieży w szkole.

Współpraca z opiekunem Samorządu Szkolnego bądź odpowiedzialność za ten organ.

Narzędziownia: np. arkusz oceny efektów pomocy pedagogicznej.

Literatura podstawowa:

Czarnocka M., (2016) Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu i szkole,, Oświata Grupa Wydawnicza, Warszawa.

Gajewska G., Doliński A.; (2007) Teoretyczno-metodyczne aspekty warsztatu pedagoga. Scenariusze zajęć wychowawczych, T1.Wydawnictwo:Gaja, Zielona Góra.

Niemierko B. (2009), Diagnostyka edukacyjna. Podręcznik akademicki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

Wokół roli i zadań pedagoga i psychologa w szkole, (2013) red. J. Szczurkowska, A. Mazur, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, Kielce.

Literatura uzupełniająca:

Budziak E., (2011), Aspekty twórcze w pracy pedagoga szkolnego, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze .

Śliwerski B., (2010), Myśleć jak pedagog, GWP, Sopot.

Żebrowski J., (2011) Droga do tożsamości pedagogów profesjonalnych (socjologiczne aspekty zawodu),”Nowa Szkoła” .

*Podstawowe dla danego tematu pozycje bibliograficzne są podawane podczas zajęć

w zakresie WIEDZY:

PED2A_W07 - ma pogłębioną wiedzę o rodzajach więzi społecznych i o rządzących nimi prawidłowościach istotnych z punktu widzenia procesów

edukacyjnych;

PED2A_W15 - ma uporządkowaną wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, opiekuńczo-wychowawczej, kulturalno-oświatowej, pomocowej i

terapeutycznej, pogłębioną w wybranych zakresach

w zakresie UMIEJĘTNOŚCI:

PED2A_U04 - potrafi prowadzić debatę, w sposób klarowny, spójny i precyzyjny wypowiadać się, z użyciem specjalistycznej terminologii, posiada

umiejętność twórczego konstruowania rozbudowanych ustnych i pisemnych uzasadnień na tematy dotyczące różnych zagadnień

pedagogicznych z wykorzystaniem wielorakich ujęć teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku pedagogiki, jak i innych dyscyplin naukowych

PED2A_U07 - ma pogłębione umiejętności obserwowania i twórczej krytyki podejmowanej działalności, dostrzega i analizuje dylematy etyczne;

przewiduje skutki konkretnych działań pedagogicznych, ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego

oceniania złożonych sytuacji edukacyjnych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań

w zakresie KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH:

PED2A_K02 - docenia znaczenie wiedzy i nauk pedagogicznych dla rozwoju jednostki i prawidłowych więzi w środowiskach społecznych, ma pozytywne

nastawienie do nabywania wiedzy z zakresu studiowanej dyscypliny naukowej i budowania warsztatu pracy pedagoga, odnosi zdobytą

wiedzę w rozwiązywaniu problemów poznawczych i do projektowania działań zawodowych; zasięga opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu

PED2A_K06 - jest gotów do ponoszenia odpowiedzialności za własne przygotowanie do pracy, za pełnioną rolę zawodową z uwzględnieniem

zmieniających się potrzeb społecznych, za podejmowane decyzje i prowadzone działania oraz ich skutki, dla których dobra stara się

działać, wyraża taką postawę w środowisku specjalistów i pośrednio modeluje to podejście wśród innych

Metody weryfikacji efektów kształcenia:

• bieżąca ocena zaangażowania w dyskusję podczas zajęć,

• prezentacja multimedialna na wybrany temat,

• zaangażowanie w projekt grupowy na podany temat .

Bilans punktów ECTS (2pkt):

Obecność na zajęciach obowiązkowa (dopuszczalne dwie nieobecności) oraz

bieżąca ocena zaangażowania w dyskusję podczas zajęć. (0,5 pkt ECTS)

Udział w projekcie grupowym. (0,5 pkt ECTS)

Prezentacja multimedialna na wybrany temat. (1pkt ECTS)

METODY I KRYTERIA OCENIANIA:

Nauczanie frontalne, dyskusja, projekt grupowy, prezentacja multimedialna.