Animacja społeczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WNS-S2-PSK-AS4 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Animacja społeczna |
Jednostka: | Wydział Nauk Społecznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest analiza pracy animatora społecznego. Poszukiwanie przykładów animatorów społecznych w lokalnych społecznościach, analiza pod kątem edukowania, inspiracji do działania, wspierania i motywowania. Twórcze myślenie i analiza własnego działania pod kątem animatora społecznego |
Pełny opis: |
Podstawowym celem przedmiotu jest analiza przez studentów działalności organizacji pozarządowych i inicjatyw lokalnych z punktu widzenia inspiratora tejże działalności - animatora społęcznego. Analizujemy środowisko lokalne jako płaszczyznę działań animatora. Studencji poznają metody aktywizowania społeczności lokalnych. Prowadzą dyskusję "Animator społeczny – zawód czy powołanie?" Analizujemy motywację i dynamizm zaanagżowania społecznego poprzez próbę definicji animatora społecznego w Polsce, jego roli w zmianie zachodzącej w społeczności lokalnej. Podczas ćwiczeń przyglądamy się środowiskom społecznym - co wzmaga aktywność loklanych społeczności, co motywują jednostkę do inspiracji działań na rzecz lokalnej grupy. Metody pracy podczas zajęć: dyskusja, praca z książką, analiza przypadków, prezentacja multimedialna. |
Literatura: |
Animacja środowiska a edukacja na potrzeby jutra, red. Katarzyna Segiet, Kamila Słupska-Kwiatkowska, Gniezno 2010. Rozmówki sąsiedzkie, czyli rozmowy o sąsiedztwie i inicjatywach sąsiedzkich, red. Agata Konarzewska, Oliwia Kujawa. Warszawa 2015. Organizator społeczności lokalnej – refleksyjny praktyk. Poradnik I. Seria ABC organizowania społeczności lokalnej. T. Kaźmierczak, B. Bąbska, P. Jordan, M. Dudkiewicz, M. Mendel, M. Popłońska-Kowalska, Warszawa, 2014. Organizowanie społeczności lokalnej – metodyka pracy socjalnej. Poradnik II. Seria ABC organizowania społeczności lokalnej. B. Bąbska, M. Rymsza, Warszawa, 2014. Organizowanie społeczności lokalnej – usługa społeczna. Poradnik III. Seria ABC organizowania społeczności lokalnej. M.Dudkiewicz, B. Bąbska, A. Skowrońska, Warszawa, 2014. P. Henzler, B. Skrzypczak, Kim jest animator społeczny, Warszawa 2006. B. Skrzypczak, W. Theiss, Edukacja i animacja w środowisku lokalnym, Warszawa 2006. Węzły współpracy subregionalnej, red. B. Skrzypczak, Warszawa 2008. Pomiędzy tożsamością a skutecznością: Dobre praktyki społecznego konstruowania partnerstw lokalnych, red. B. Skrzypczak, M. Grygorczyk, Warszawa 2009. Partycypacja społeczna i aktywizacja w rozwiązywaniu problemów społeczności lokalnych, red. B. Lewenstein, J. Schindler, R. Skrzypiec, Warszawa 2010. Tutaj drzwi trzeba otwierać powoli, red. Małgorzata Holender, Jolanta Koral, Warszawa 2013 |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA: W1 – ma rozszerzoną wiedzę o cechach człowieka jako podmiotu konstytuującego różnego rodzaju struktury społeczne i instytucje życia społecznego oraz o zasadach ich funkcjonowania i zachodzących między nimi relacjach; W2 posiada wiedzę na temat roli animatora społecznego w społeczności lokalnej; wykazanie jego roli w procesie aktywizowania jednostek, grup i społeczności lokalnych; W3 – posiada wiedzę na temat organizacji pozarządowych, zna ich rolę w procesie dynamizowania środowiska; UMIEJĘTNOŚCI: U1 - ma pogłębione umiejętności obserwowania i twórczej krytyki podejmowanej działalności, dostrzega i analizuje działania wybranych jednostek pod kątem ich wpływu na zmiany w środowisku lokalnym;; przewiduje skutki konkretnych działań społecznych, ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji społecznych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań U2 – potrafi wskazać placówki/organizacji zajmujące się rozwiązywaniem problemów w środowisku lokalnym; U3 – potrafi wymienić potrzeby animacyjne w poszczególnych środowiskach; KOMPETENCJE SPOŁECZNE: K1 – twórczo i z empatią angażuje się w rozwiązywanie problemów społeczności lokalnych; K2 – jest gotów do komunikowania się i współpracy z otoczeniem oraz aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania edukacyjne, profilaktyczne i resocjalizacyjne; K3 – promuje postawy obywatelskie ukierunkowane na współdziałanie na rzecz dobra wspólnego |
Metody i kryteria oceniania: |
Obecność na zajęciach obowiązkowa (dopuszczalne dwie nieobecności nieusprawiedliwione). Aktywny udział w zajęciach - bieżąca ocena pracy studenta w trakcie trwania zajęć . Przygotowanie pisemnej/prezentacji – analiza pracy animatora społecznego. |
Właścicielem praw autorskich jest Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie.