Diagnoza i wsparcie pedagogiczne w resocjalizacji: warsztaty metodyczne

obowiązkowe

Student zna elementarną terminologię używaną w pedagogice i rozumie jej źródła oraz zastosowanie w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych. Zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów, ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań, normach, procedurach stosowanych w różnych obszarach działalności pedagogicznej. potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych, a także motywów i wzorów ludzkich zachowań. Ponadto student potrafi posługiwać się podstawowym ujęciami teoretycznym w celu analizowania, interpretowania oraz projektowania strategii działań pedagogicznych; potrafi generować rozwiązania konkretnych problemów pedagogicznych i prognozować przebieg ich rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych działań.

Celem przedmiotu jest wprowadzenie do podstawowych założeń z zakresu prewencji patologii i zagrożeń społecznych oraz orientacja w zakresie teorii wsparcia pedagogicznego i pracy resocjalizacyjnej ze szczególnym uwzględnieniem pracy z nieletnimi. Zajęcia poświęcone będą analizowaniu zjawisk społecznych w kontekście pracy pedagogicznej i resocjalizacyjnej, uwzględniającej diagnozowanie problemów patologii społecznej i niedostosowania środowiskowego.

Metody dydaktyczne: wykład, prezentacja multimedialna, dyskusja, analiza przypadków, metody eksponujące - film

Treści programowe:

Rola i znaczenie diagnozy pedagogicznej – pojecie diagnostyki; podstawowe czynności diagnostyczne.

Etapy diagnozy pedagogicznej w kontekście resocjalizacyjnym.

Funkcje diagnostyki w monitorowaniu zjawisk społecznych – problem badania stopnia zagrożenia niedostosowaniem społecznym. Miejsce i rola diagnostyki dydaktyczno – wychowawczej jako środka zapobiegającego pogłębianiu marginesu patologii społecznej. Funkcje diagnostyki resocjalizacyjnej.

Problem stawiania rzetelnych diagnoz w rozpoznawaniu środowiska osób wadliwie przystosowanych społecznie.

Etapy formułowania diagnozy resocjalizacyjnej. Procedura opisu stanu niedostosowania społecznego.

Forma i zakres pomocy i wsparcia pedagogiczno – resocjalizacyjnego osób zagrożonych wykluczeniem społecznym

Literatura podstawowa:

Wysocka E. (2008). Diagnoza w resocjalizacji, Warszawa: PWN

Urban B., Stanik J. M. (red.), „Resocjalizacja. Teoria i Praktyka”, Tom 1 i 2, PWN, 2007/2008

Palak Z., Bartkowicz Z., (red.), „Wsparcie społeczne w rehabilitacji i resocjalizacji”, Warszawa 2007

Deptała M. (red.), „Diagnostyka pedagogiczna i profilaktyczna w szkole i w środowisku lokalnym”, Bydgoszcz 2004

W zakresie WIEDZY:

PED2A_W01 student zna w zaawansowanym stopniu terminologię używaną w pedagogice resocjalizacyjnej oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych na poziomie rozszerzonym (P6U_W, P6S_WG).

NAU2AR_W01 student zna podstawy pedagogiki resocjalizacyjnej: definicje, pojęcia, zakresy, rys historyczny, polskie szkoły pedagogiki resocjalizacyjnej – twórców i ich dzieła, współczesne koncepcje i teorie resocjalizacyjne, proces resocjalizacji w teorii i praktyce, dylematy resocjalizacyjne, nieprzystosowanie społeczne; resocjalizację-readaptację-reintegrację, działania od izolacji do środowiska otwartego, koncepcje twórczej resocjalizacji jako przykłady oddziaływań destygmatyzujących i podstawy teoretyczne metodyki pracy resocjalizacyjnej (P6U_W, P6S_WK).

W zakresie UMIEJĘTNOŚCI:

PED2A_U02 potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin dla celów diagnozy resocjalizacyjnej oraz projektowania działań praktycznych w pracy z wychowankami (P6U_U, P6S_UW)

NAU2AR_U02 diagnozować osoby zagrożone i nieprzystosowane społecznie; analizować i stosować diagnozę psychopedagogiczną w resocjalizacji;

diagnozę deficytów i potencjałów; prezentować i analizować modele diagnostyczne; stosować diagnozę źródeł nieprzystosowania społecznego (P6U_U, P6S_UW).

W zakresie KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH:

PED2A_K02 student docenia znaczenie wiedzy i nauk pedagogicznych dla rozwoju jednostki i prawidłowych więzi w środowiskach społecznych, ma pozytywne nastawienie do nabywania wiedzy z zakresu studiowanej dyscypliny naukowej i budowania warsztatu pracy pedagoga, odnosi zdobytą wiedzę w rozwiązywaniu problemów poznawczych i do projektowania działań zawodowych; zasięga opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu (P6U_K, P6S_KK).

NAU2 AR_K01 rozpoznawania specyfiki środowiska lokalnego i podejmowania współpracy na rzecz dobra uczniów i tego środowiska (P6 U_K, P6 S_KR)

Sposoby weryfikacji efektów uczenia się:

1) bieżąca ocena pracy studenta w trakcie trwania zajęć,

2) aktywność,

3) opracowania pisemne i/lub prezentacja,

4) egzamin.

Nakłady pracy studenta związane z zajęciami:

- wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela liczba godzin 30; punkty ECTS: 1,2

-niewymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela liczba godzin: 70; punkty ECTS: 2,8

Praca własna studenta (70 h):

- przygotowanie się do ćwiczeń

- przygotowanie się do egzaminu

- studiowanie literatury

- przygotowanie pracy zaliczeniowej

Warunki zaliczenia i metody oceny:

Wykład: Egzamin przeprowadzany jest w formie pisemnej, składa się z pytań problemowych (ocena niedostateczna – student nie potrafi odpowiedzieć na pytania; ocena dostateczna – student udziela odpowiedzi na poziomie podstawowym; ocena dobra – student udziela odpowiedzi w szerszym zakresie, ale nie wyczerpuje zagadnienia; ocena bardzo dobra – student udziela odpowiedzi na wszystkie pytania, w stopniu wskazującym o dogłębnym zrozumieniu tematu).

Ćwiczenia: obecność na zajęciach, aktywność podczas zajęć, przygotowanie do wyboru: prezentacji lub pracy teoretycznej, omówienie przygotowanych zagadnień.