Andragogika

obowiązkowe

Andragogika zajmuje się procesami edukacyjnymi (nauczaniem) osób dorosłych, w tym także i starszych ludzi. Inaczej nazywa się ją pedagogiką dorosłych. Obszarem zainteresowań tej dyscypliny naukowej jest człowiek dorosły jako osoba kształcąca się.

Andragogika bada zagadnienia dotyczące procesów edukacyjnych ludzi dorosłych (w tym: młodzieży pracującej i osób starych), które odnoszą się do kształcenia, samokształcenia, wychowania, samowychowania, kształtowania osobowości, kierowania rozwojem, uczenia się i włączenia człowieka dorosłego w życie społeczne. Dziedzina ta skupia się na społecznych, ekonomicznych, kulturowych, cywilizacyjnych i biologicznych uwarunkowaniach dydaktyki dorosłych.

mieszany: w sali i zdalnie

Andragogika jako nauka dotycząca problematyki edukacji dorosłych. Umożliwia zdobycie wiedzy o człowieku współczesnym, podstawach psychologicznych rozwoju dorosłych, aktywności edukacyjnej ludzi dorosłych w różnych kręgach społecznych, problemach i zagrożeniach ludzi dorosłych. Ponadto dotyczy celów, form i przejawów edukacji dorosłych, zwłaszcza strategii sprzyjających rozwojowi aktywności edukacyjnej człowieka dorosłego.

Andragogika - dyscyplina pedagogiczna w aspekcie przedmiotu i zadań nauki, w kontekście innych dyscyplin naukowych . Podstawowe kategorie pojęciowe : dorosłość, rozwój. Pojecie edukacji dorosłych, jej cele, funkcje w przeszłości oraz współczesne ich koncepcje. Edukacja dorosłych i kształcenie ustawiczne , różnice w pojmowaniu obu terminów. Kapitał ludzki, społeczny , intelektualny a współczesne zadania edukacji dorosłych. Aktualność autoedukacji. Uczenie się dorosłych i edukacyjne uczestnictwo oraz uwarunkowania obu rodzajów aktywności. Teorie andragogiczne wyjaśniające zjawisko uczestnictwa. Potrzeby kształcenia dorosłych wynikające z przeobrażeń społecznych a w szczególności ze zmian na rynku pracy. Rodzaje edukacyjnego oddziaływania na ludzi dorosłych, możliwości w zakresie wychowania i uwarunkowania skutecznego nauczania dorosłych, z uwzględnieniem fazy dorosłości (wczesnej, średniej, późnej ).

1. Podstawowe pojęcia, cele, zadania, przedmiot andragogiki jako dyscypliny naukowej.

2. Zarys teorii andragogicznych .

3. Rozwój jako kategoria pojęciowa andragogiki.

4. Psychologiczne aspekty rozwoju człowieka dorosłego.

5. Fazy rozwoju człowieka dorosłego.

6. Biografia edukacyjna - człowiek dorosły jako podmiot edukacji całożyciowej.

7. Proces kształcenia ludzi dorosłych. Uwarunkowania uczenia się i rozwoju.

8. Całożyciowe uczenie się, jako centralna idea edukacyjna: przesłanki idei uczenia się przez całe życie.

9. Lifelong Learning - oblicza całożyciowego uczenia się.

10. Andragogiczne koncepcje dorosłości: społeczne i kulturowe aspekty rozwoju człowieka dorosłego.

11. Koncepcje pracy edukacyjnej z ludźmi dorosłymi.

12. Edukacja dorosłych wobec jako antidotum na marginalizacje i wykluczenie społeczne - edukacja osób samotnych, bezrobotnych, osób z niepełnosprawnościami, osób skazanych i osadzonych w więzieniu,; eukacja jako dorosłych jako pomoc postpenitencjarna.

Literatura podstawowa:

Czerniawska O.: (2000), Drogi i bezdroża andragogiki i gerontologii. Łódź: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej, s. 56-106, s.189–195.

Półturzycki J.: (1991), Dydaktyka dorosłych. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, s. 156-159.

Pietrasiński Z. (1996), Rozwój dorosłych. W: Wujek T. (red), Wprowadzenie do andragogiki. Radom: Instytut Technologii Eksploatacji, s.13–35.

Wujek T., (red.) Wprowadzenie do andragogiki, Warszawa 1996

Malewski M., Teorie andragogiczne, Wrocław 1998

Solarczyk-Ambrozik E., Kształcenie ustawiczne w perspektywie lokalnej i

globalnej, Poznan 2004

Literatura uzupełniająca:

Kargul J., Obszary pozaformalnej i nieformalnej edukacji dorosłych: przesłanki do budowy teorii edukacji całożyciowej, Wrocław 2005.

Knowles M., Holton E., Swanson R., Edukacja dorosłych: podręcznik akademicki, Warszawa 2009.

Kurantowicz E., O uczących się społecznościach: wybrane praktyki edukacyjne ludzi dorosłych, Wrocław, 2007.

Pachociński R., Andragogika w wymiarze międzynarodowym, Warszawa 1998

Demetrio D., Edukacja dorosłych (w) Pedagogika. Subdyscypliny wiedzy pedagogicznej. T.III, (red) Śliwerski S., Gdańsk 2006

Czerniawska O, Drogi i bezdroża Andragogiki i gerontologii, Łódz 2000

Ośwata dorosłych (red.) Solarczyk-Ambrozik E., Przyszczypkowski K., Poznań 2000

M.S.Knowles, E.F.Holton III, Swanson R.,Edukacja dorosłych, podręcznik akademicki, Warszawa 2009

Matlakiewicz A., Solarczyk-Szwec H., Dorośli uczą się inaczej. Andragogiczne podstawy kształcenia ustawicznego, Toruń 2009

WIEDZA: ABSOLWENT ZNA I ROZUMIE

PED2A_W02 (P7U_W

P7S_WG)

ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę o źródłach i miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz o jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami nauk

PED 2A_W04 (P7U_W

P7S_WG)

ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę na temat specyfiki przedmiotowej i metodologicznej pedagogiki (zna główne szkoły, orientacje badawcze, strategie i metody badań stosowanych w naukach społecznych; zna mapę stanowisk i podejść metodologicznych; rozumie postulat wieloparadygmatyczności prowadzenia badań w pedagogice)

UMIEJĘTNOŚCI: ABSOLWENT POTRAFI

PED2A_U02 (P7U_U

P7S_UW)

potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów edukacyjnych, opiekuńczo-wychowawczych, kulturalnych, resocjalizacyjnych, pomocowych i terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych w pracy z wychowankami

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

PED2A_K01 (P7U_K P7S_K KP7S_KR)

ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i dorobku zawodowego, dokonuje krytycznej oceny odbieranych treści, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia z uwzględnieniem zmieniających się potrzeb społecznych

Aktywny udział w zajęciach 15%, indywidualna zaliczeniowa prezentacja m-m na wybrany temat 25%, pisemny test zaliczeniowy wykładów 60%