Pedagogika ekumenizmu

obowiązkowe

w sali

Relacje ekumeniczne a wyzwania edukacyjne w szkole współczesnej.

Propozycje praktycznych działań w szkole.

Przypomnienie specyfiki międzywyznaniowej istniejącej w świecie z wyszczególnieniem Europy).

Modele wychowania i kształcenia w nowożytnej Europie od początku wieku XIX, a zagadnienia denominacyjne i różne tradycje edukacji pod patronatem Kościołów.

Wychowanie do ekumenii. Rola Kościołów. Rola rodziny. Rola szkoły.

Wychowanie poprzez ekumenię.

Zagadnienia symboliki wprowadzane do praktyki edukacyjnej na różnych etapach kształcenia.

Recepcja niektórych idei wskazanych już kierunków pedagogiki europejskiej na gruncie polskim.

Pedagogika religijna a ekumeniczne prowadzenie lekcji religii. Poszczególne etapy przekazywania treści religijnych (poszczególne grupy wiekowe) na przykładzie wybranych krajów europejskich o zróżnicowanej konfesyjnie populacji.

Zagadnienie różnorodności konfesyjnej grupy, rodziny, szeroko pojmowanego środowiska, społeczeństwa i narodu.

Wolność sumienia i wyzwania

a partykularne i wspołnotowe rozwiązania edukacyjne.

Solidarność intrakonfesyjana a pedagogika ekumenii interkonfesyjnej.

Wspólna, międzywyznaniowa działalność duchownych w niektórych środowiskach społecznych i zawodowych (przykłady pracy z żołnierzami, więźniami i środowiskami „wykluczonych” w Niemczech, Republice Czeskiej i na Węgrzech).

Kierunki pokrewne pedagogice ekumenizmu; pedagogika hermeneutyczna, pedagogika dialogu, pedagogika humanistyczna, pedagogika kultury, pedagogika wielokulturowa.

Tradycje edukacyjne szkół wyznaniowych i szkół powszechnych a religia: punkty zwrotne J.A.Komenski, S.Grundtvig, J.Korczak.

Formowanie czy umożliwienie samorozwoju? Bildung, dialog, pluralizm śiatopoglądowy i religijny we współczesnej szkole.

Pedagogika ekumenizmu wonbec wyzwania ksenpofobii etnoreligijnej i wobec wyzwania laicyzacji oraz indyferentyzmu religijnego.

Katecheza, duchowość, humanizm, krytycyzm jako komponenty działań w obrębie pedagogiki ekumenizmu. Podmioty społeczne ponoszące odpowiedzialność za kształt pedagogiki religijnej - aspekty ekumeniczne.

Budowanie tożsamości religijnej z możliwością jednoczesnego partycypowania w działaniach ponadkonfesyjnych społecznej kilku różnych grup.

Kwestia szablonów i stereotypizacji. Kwestie pogranicza kulturowego, wyznaniowego.

Odmienność funkcjonowania i recepcji pedagogiki ekimenizmu w społecznościach bardziej homogeniczne kulturowo oraz tych bardziej heterogenicznych kylturowo. Propozycje praktycznych działań w szkole.

J.Chaciński, Wybrane orientacje kulturowe pedagogiki niemieckiej, Warszawa 2007.

B.Milerski, B.Śliwerski, Pedagogika. Leksykon tematyczny PWN, Warszawa 1999.

C.A. Napiórkowski, Historia ruchu ekumenicznego, Lublin 1972.

Wspólna deklaracja w sprawie nauki o usprawiedliwieniu, w: Deklaracja o usprawiedliwieniu: historia powstania, tekst, opinie, komentarze, red. K. Karski, Bielsko-Biała 2000.

J. Muszyńska, Pedagogika i edukacja wobec nowych wspólnot i różnic w jednoczącej się Europie, w: Ruch Pedagogiczny 1/2 2003, s. 120-123.

Edukacja kulturalna dorosłych raporty z badań międzykulturowych, praca zbiorowa, Warszawa/Radom 2004.

Pedagogika międzykulturowa wobec wykluczenia społecznego i edukacyjnego, red. T. Lewowicki, J. Suchodolska, Toruń 2011.

T.Chmielowski, Pedagogika kultury Bohdana Suchodolskiego, Katowice 1995.

R. Dubois, Pochwała różnorodności, Warszawa 1986.

R. Pankowski, Rasizm a kultura popularna, Warszawa 2006.

E. Piasecki, Autochtoni i przybysze, w : Człowiek wśród ludzi, Warszawa 1974.

J.J. Smolicz, Kultura i nauczanie w społeczeństwie wieloetnicznym, Warszawa 1990.

S.P. Huntington, Zderzenie cywilizacji, Warszawa 2011.

K3_K02 K3_K04

K3_U05 K3_KUO9

K3_W15

-ocena znajomość przygotowywanej bieąąco literatury

-bieżąca ocena zaangażowania w dyskusję podczas zajęć,