Egzegeza Nowego Testamentu kurs zaawansowany

obowiązkowe

Egzegeza Nowego Testamentu WT-S1-Tprote-ENT5
Egzegeza Nowego Testamentu WT-S1-Tprote-ENT6
Egzegeza Nowego Testamentu WT-S2-Twyze-ENT1
Język grecki WT-S1-T-JG1
Język grecki WT-S1-T-JG2
Wstęp do Nowego Testamentu WT-S1-Tprote-WNT2

w sali

Celem przedmiotu jest nabranie przez studentów biegłości w analizie oraz interpretacji tekstów Nowego Testamentu z wykorzystaniem przede wszystkim synchronicznych metod egzegetycznych, krytyczna ocena rożnych metod egzegetycznych oraz przygotowanie do prowadzenia badań interdyscyplinarnych.

Student pogłębia znajomość i umiejętność zastosowania różnych metod egzegetycznych, przede wszystkim synchronicznych, pomocnych przy analizie oraz interpretacji tekstów Nowego Testamentu. Synchroniczne metody pracy z tekstem mają charakter interdyscyplinarny, skorelowane są m. in. z języko- i literaturoznawstwem, historią, socjologią, historią sztuki.

Podczas zajęć uwzględnione zostaję elementy generyczne (gatunkowe) tekstów, konwencja literacka, poziomy nadawcze (autor zewnętrzny, wewnętrzny, narrator, bohaterowie) i poziomy odbiorcze (odbiorca konkretny, pierwsi odbiorcy historyczni, odbiorca wirtualny, bohaterowie), poziomy opowiadania, makro i mikrostruktury tekstu, kompozycje, elementy retoryczne (obejmujące zarówno retorykę klasyczną, biblijną jak i retorykę współczesną). Pogłębiona zostaje wiedza na temat historyczno-kulturowych uwarunkowań tekstu, możliwości zastosowania różnych hermeneutyk wobec tekstu oraz badanie Wirkungsgeschichte uwzględniające nie tylko oddziaływanie tekstu na teologię, ale i na inne dziedziny kultury.

Nestle-Aland, Novum Testamentum Graece, 28.Auflage, Stuttgart 2012 (NA 28).

Słowniki i leksykony:

Abramowiczówna Z., Słownik grecko-polski, t. 1-4, Warszawa 1958.

Coggins R.J., Houlden J.L., Słównik hermeneutyki biblijnej, Warszawa 2005.

Green J.B., Brown J.K., Perrin N, Słownik nauczania Jezusa oraz tematów czterech ewangelii, Warszawa 2017.

Jurewicz O., Słownik grecko-polski, Warszawa 2018.

Popowski R., Wieli słownik grecko-polski Nowego Testamentu, Warszawa 1994.

Theological Dictionary of the New Testament, t.1-10, red. G. Kittel, G. Friedrich, Grand Rapids 1977.

Theologisches Begriffslexikon zum Neuen Testament, red. L. Coenen, K. Haacker, Witten 2010.

Wörterbuch zum Neuen Testament Griechisch-Deutsches Wörterbuch zu den Schriften des Neuen Testaments und der frühchristlichen Literatur, red. W. Bauer, K. Aland, B. Aland, Berlin-New York 1988.

Literatura podstawowa:

Bardski K., Patrystyczna interpretacja Pisma Św. a współczesna biblistyka. Propozycje metodologiczne, WST 11 (1998), s. 117-123.

Bartnicki R. Kłósek K., Metody Interpretacji Nowego Testamentu. Wprowadzenie. Kraków 2014.

Czerski J., Metodologia Nowego Testamentu, Opole 2012.

Kantor M., Analiza narracyjna i semiotyczna, w: Z badań nad Biblią t. 2, red. T. Jelonek, Kraków 1998, s. 39-46.

Metodologia Nowego Testamentu, red. H. Langkammer, Pelplin 1994.

Meynet R., Wprowadzenie do hebrajskiej retoryki biblijnej, Kraków 2001.

Na początku było Słowo. Biblia w życiu luterańskiej wspólnoty, w: Kościół, Biblia, zaangażowanie publiczne, Dzięgielów 2017, s. 67-101.

Pikor W., Przypowieści Jezusa. Narracyjny klucz lektury, Kielce 2011.

Ramm B., Protestancka Interpretacja biblijna, Warszawa 2014.

Sanecki A., Kanon biblijny jako zasada hermeneutyczna, Studia Diecezji Radomskiej 7 (2005), s. 187-200.

Szymik, S. Współczesne modele egzegezy biblijnej, Lublin 2013.

Wypych S., Intertekstualność a najbardziej znane metody analizy literackiej tekstów Pisma Świętego. TTV 42 (2004), s. 155-168.

Literatura uzupełniająca:

Adamczewski B. Hans Georg Gadamer i heremeneutyczny problem aktualizacji tekstów biblijnych, RTK 53 (2006), z. 1. s. 71-93.

Język Biblii. Od słuchania do rozumienia, red. W. Pikor, StBib 11, Kielce 2005.

Keener C.S., Komentarz historyczno-kulturowy do Nowego Testamentu, Warszawa 2010.

Linke W., Intertekstualność w badaniach biblijnych na przykładzie Apokalipsy RTWP 2 (2002), s. 81-111.

Stern D., Komentarz żydowski do NT, Warszawa 2016.

Torbus S., LIsty św. Pawła z perspektywy retorycznej, Legnica 2006.

Wielgus S., Badania nad Biblią w starożītności i w średniowieczu.

Wiedza:

K2_W01 – student zna i rozumie w sposób pogłębiony wzajemne uwarunkowania i wpływy tekstów Nowego Testamentu i ich egzegezy na historyczny i współczesny rozwój teologii, zwłaszcza teologii NT.

K2_W02 – student ma gruntowną, wieloaspektową i podbudowaną teoretycznie znajomość różnych metod egzegezy tekstu NT, ze szczególnym uwzględnieniem metod synchronicznych.

K2_W03 – student ma zaawansowaną i uporządkowaną wiedzę na temat współczesnych tendencji w badaniach biblistycznych.

K2_W05 – student ma pogłębioną wiedzą i zrozumienie historyczno-językowego wymiaru tekstu NT.

K2_W07 – student ma rozszerzoną i uporządkowaną wiedzę o związkach egzegezy NT w badaniami historycznymi, socjologicznymi, literackimi.

K2_W08 – student dogłębnie zna i rozumie wzajemne oddziaływanie czynników historycznych, społecznych kulturowych na interpretację tekstów NT oraz interpretacji tekstów NT na życie społeczne i rożne dziedziny kultury.

Umiejętności:

K2_U01 – student potrafi samodzielnie wyszukać, przeanalizować, ocenić, integrować informacje dotyczące interpretacji tekstów NT ze źródeł pisanych i elektronicznych.

K2–U02 – student potrafi samodzielnie i twórczo komentować oraz interpretować teksty NT, dopierając odpowiednie metody egzegetyczne.

K2_U03 – student potrafi formułować hipotezy badawcze odnośnie do interpretacji tekstu, posługując się odpowiedni dobraną metodologią oraz wybraną literaturą przedmiotu.

K2_U05 – student potrafi wykorzystać umiejętności z zakresu egzegezy NT do efektywnego wykonywania zadań zawodowych.

K2_U10 – student jest gotowy do współpracy ze specjalistami zarówno w zakresie biblistyki, jak i dyscyplin pokrewnych.

Kompetencje społeczne:

K2_K01 – student zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności z zakresu egzegezy NT; rozumie konieczność nieustannego dokształcania się i rozwoju zawodowego.

K2_K02 – student uznaje znaczenie wiedzy i jest gotów do współpracy z ekspertami z zakresu biblistyki oraz innych nauk na potrzeby badań i realizacji zadań związanych z pracą zawodową.

K2_K06 – student dostrzega i odpowiedzialnie podchodzi do kwestii etycznych w pracach i publikacjach z zakresu egzegezy NT.

K2_K07 – student interesuje się nowatorskimi koncepcjami z zakresu egzegezy NT.

Zaliczenie wykładu odbywa się na podstawie obecności na zajęciach (dopuszczalne trzy nieobecności) i aktywności w trakcie zajęć.

Zaliczenie ćwiczeń odbywa się na podstawie obecności na zajęciach (dopuszczalne trzy nieobecności), przygotowania do nich i aktywności - 50% oraz na podstawie pracy napisanej na wskazany temat lub sporządzenia własnego tłumaczenia wskazanego tekstu NT wraz z krótkim komentarzem i uwagami - 50%.

Student posiadający zgodę na Indywidualną organizację studiów (IOS) obowiązkowo na początku roku akademickiego / cyklu zgłasza się do nauczyciela akademickiego w celu ustalenia indywidualnego toku pracy i zasad uzyskania zaliczeń.